Po czym poznać psychopatę?
Z badań przeprowadzonych przez naukowców z Uniwersytetu w Wisconsin-Madison wynika, iż u podstaw zachowań psychopatycznych nie leżą przebyte doświadczenia. Okazuje się, że decydujące znaczenie ma to, jak zbudowany jest mózg danej osoby.
Naukowcy z Uniwersytetu w Wisconsin-Madison sprawdzili przyczyny oraz częstotliwość występowania zachowań psychopatycznych u ludzi. Wyniki mrożą krew w żyłach i mogą budzić przerażenie. Okazuje się bowiem, że psychopatów jest więcej niż przypuszczamy. Co gorsza, wielokrotnie wiodą oni spokojne życie udając całkowicie normalnych ludzi.
Jak dowodzą uczeni, wielu z nich to poważani biznesmeni osiągający sukcesy w swym życiu zawodowym. Aż jeden na 25 liderów biznesu należy do tego niezbyt zaszczytnego grona. W szerszej skali, psychopaci stanowią jeden procent całej populacji, a wśród więźniów ten odsetek wzrasta już do 20 procent. Autorzy badania twierdzą, że psychopaci po prostu rodzą się bezduszni i agresywni, a przyczyną ich nienormalnych zachowań są poważne zaburzenia funkcjonowania ich mózgów, których niestety w żaden sposób nie da się leczyć.
Psychopata nie ma poczucia winy, nie wie też, co to empatia. I choć zachowanie takich osób zdecydowanie odstaje od normy, to trudno nazwać ich wariatami. Dlaczego? Otóż w chwili, gdy dokonują zbrodni, są w pełni świadomi swych czynów. Co więcej, potrafią doskonale adaptować się do środowiska i udawać, że myślą w ten sam sposób, co reszta. By dojść do tak poważnych i zaskakujących wniosków, naukowcy poddali badaniu rezonansem magnetycznym 40 więźniów odsiadujących wyroki w zakładzie karnym w Wisconsin, z czego u połowy zdiagnozowano psychopatię. Wyniki nie pozostawiały złudzeń: zaobserwowano pewne odstępstwa od normy w budowie mózgów psychopatów - mieli oni mniej niż pozostali więźniowie połączeń między dwoma bardzo ważnymi obszarami mózgu.
Pierwszy z nich umiejscowiony jest w korze przedczołowej i odpowiada za emocje w tym empatię i poczucie winy. Drugi, zwany ciałem migdałowym, kontroluje m.in. poziom strachu. Uczniowie, którzy ściągają w szkole średniej i na studiach najlepiej pasują do profilu subklinicznej psychopatii, zaburzenia osobowości, które charakteryzuje niekonsekwentny styl życia, stosowanie manipulacji, znieczulica i tendencje aspołeczne, donoszą badania opublikowane przez American Psychological Association.
Badanie wykazało, że ci problematyczni studenci oszukują, ponieważ czują się do tego upoważnieni i lekceważą moralność. Ściąganie jest nieustannym problemem nauczycieli, a teraz zostało jeszcze ułatwione przez nowe technologie - twierdzi Delroy Paulhus, który przeprowadził badania.
Studenci, którzy przyznali się do ściągania w szkole średniej lub splagiatowali pracę, uzyskali wysoki poziom w testach osobowościowych, tak zwanych "Dark Triad", wykrywających psychopatię, makiawelizm (cynizm, niemoralność, manipulowanie) i narcyzm (arogancja i egocentryzm). Z tych trzech ciemnych typów osobowości psychopatia była najsilniej związana ze ściąganiem.
Badanie wskazało również, że studenci byli zachęceni do ściągania przez dwie motywacje: po pierwsze starali się dostać stopnie, do których czuli się upoważnieni, a po drugie nie widzieli w ściąganiu nic złego lub nie interesowało ich to. Wśród 114 przebadanych studentów znalazło się 16, którzy przynajmniej raz splagiatowali pracę.
Analiza wykazała podgrupy studentów, którzy czuli, że oszukiwanie było wręcz odpowiednią strategią do osiągnięcia ich ambitnych celów. Osoby te albo nie bały się kary, albo nie miały moralnych hamulców. Psychopatia znacząco wiąże się z takimi motywami działania.
- Zachęty, takie jak wysokie stopnie i stypendia, zdają się aktywować nieuczciwość w takich [psychopatycznych] jednostkach - donoszą autorzy badania.
Naukowcy ostrzegają jednak, że raczej mało prawdopodobne, aby subkliniczni psychopaci ulegali ekstremalnym zachowaniom, które byłyby karalne. W celu udaremnienia naturalnego ściągania zalecają nauczycielom korzystanie z różnych wersji tych samych testów, wprowadzenie zakazu korzystania z telefonów komórkowych i innych urządzeń elektrycznych, a także proszenie o uwzględnienie w pracach osobistych doświadczeń, co uniemożliwi splagiatowanie.
(PAP), mow / PFI