Stalinowski wilczek zrobił karierę przy Gierku
Karierę w mediach zaczął w latach stalinowskich. Mając niespełna 23 lata, został (w 1951 roku) sekretarzem redakcji w „Nowinach Rzeszowskich”. W 1955 roku był już zastępcą redaktora naczelnego Polskiego Radia w Katowicach. Wtedy to poznał Edwarda Gierka, szefa partii komunistycznej na Górnym Śląsku, z którym związał swoje dalsze losy.
Opłaciło się. W 1960 roku Gierek uczynił go kierownikiem Wydziału Propagandy i Agitacji Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach, a w 1966 roku, też dzięki niemu, Szczepański został redaktorem naczelnym „Trybuny Robotniczej”, z której uczynił największą i najbardziej prestiżową, po „Trybunie Ludu”, codzienną gazetę w PRL.
Awans Gierka na I sekretarza KC PZPR sprowadził Szczepańskiego do stolicy. W październiku 1972 roku został szefem Radiokomitetu. Najbliższe lata pokazały, że była to, z punktu widzenia nowej komunistycznej władzy, bardzo dobra decyzja.