Spór o małą skórkę

None

Zewnętrzna warstwa to po prostu naskórek , wewnętrzna - błona śluzowa. Rodzi się z nim każdy zdrowy ssak, z wyjątkiem dziobaka i kolczatki. Po co więc usuwać coś, co mamy od urodzenia?

Spór o napletek to rzecz wciąż aktualna, postanowiliśmy przybliżyć wam trochę faktów.

*UWAGA! MOCNE ZDJĘCIA! *

Najstarsze dowody graficzne na praktykowanie obrzezania odnaleziono w egipskich grobowcach z 2300 roku p.n.e. Dodatkowo okazuje się, że ten obyczaj praktykowano na różnych kontynentach, niezależnie od siebie.

Wyznawcy islamu i judaizmu stanowią zdecydowaną większość wśród obrzezanych. Jest to oczywiście związane z ich religią. Żydowska święta księga – Tora, mówi o obrzezaniu, jako o symbolu przymierza zawartego między Bogiem i Abrahamem.

U żydów zabieg wykonuje specjalista – mohel, po ośmiu dniach od narodzin.

W Koranie – świętej księdze islamu, nie ma co prawda wzmianki o obrzezaniu, natomiast jest ono częścią islamskiej tradycji zwaną – tehera – „oczyszczenie”. Tu także obrzezanie ma podkreślać przymierze człowieka z Bogiem.

U muzułmanów, jeśli nie jest się obrzezanym, nie można udać się na pielgrzymkę do Mekki.

Oprócz świadectwa przynależności społecznej, obrzezanie może również oznaczać przyjęcie do grona mężczyzn. W takich przypadkach pozbawia się napletka chłopców dorastających lub młodych dorosłych.

Obrzezanie w czasie dorastania nie trudno nazwać symbolem wkroczenia w dorosłość, jako że wiąże się z niemałym bólem, który trzeba przeżyć, by udowodnić wszystkim swoją męskość i wytrzymałość.

Podobnym testom dorosłości poddawali swoich młodzieńców starożytni Majowie i Aztekowie, oraz niektóre plemiona subsaharyjskiej Afryki.

Rdzenni Australijczycy również mają swój wkład w historię obrzezania, tworząc z potencjalnie krótkiej procedury, długi rytuał.

Na przykład w plemieniu Arunta, 11-13 letni chłopcy najpierw są podrzucani wysoko przez mężczyzn ze swojego plemienia. Później przebija się mu przegrodę nosową i umieszcza w niej kość. Na samym końcu dokonuje obrzezania, wyłącznie w męskim gronie.

Odcięty napletek traktuje się różnie w różnych kulturach. Aborygeni znad rzeki Finke dają odcięty napletek do połknięcie najmłodszemu bratu obrzezanego.

Wierzą, że to zapewni mu zdrowie i siłę. W plemieniu Arunta natomiast napletek dostaje siostra, która suszy go, barwi na czerwono i nosi na szyi.

W innych kulturach napletki się topi, chowa w dziupli, zakopuje lub zawija w liść bananowca i daje do zjedzenia cielakowi.

Może i wydaje się dziwne, ale co w takim razie powiedzieć o modleniu się do napletka? O tak! Całkiem niedawno bo w 1982 roku odbyła się ostatnia w Europie procesja z okazji Święta Obrzezania Pańskiego. To chrześcijańskie święto skupiało się wokół rzekomych pozostałości napletka Jezusa, pamiątki jego obrzezania.

Rok po ostatniej procesji osobliwą relikwię skradziono, i na tym skończyły się obchody Obrzezania Pańskiego.

Usunięcie święta z kalendarza oficjalnych świąt katolickich nie przeszkodziło w niczym luteranom ani prawosławnych, którzy wciąż je mają.

Okazuje się, że co trzeci mężczyzna na świecie jest obrzezany – podaje „Przekrój”. Mając to na uwadze nie można oprzeć się wrażeniu, że oprócz rytualnego, obrzezanie ma też inny sens. „Przekrój” zapytał o funkcję napletka doktora Krzysztofa Piechna, chirurga urologa.

- Napletek nie ma żadnej szczególnej funkcji, jednakowo funkcjonują mężczyźni z nim i bez niego – odpowiedział – W zasadzie tylko brud się tam zbiera i podejrzewam, że to było przyczyną pojawienia się zwyczaju obrzezania u dawnych plemion.

Wyniki badań jak i antropolodzy i etnografowie popierają. Okazuje się, że obrzezani chłopcy 10 razy rzadziej doświadczają zakażeń układu moczowo – płciowego oraz chorób wenerycznych. Mężczyźni, którym obcięto w dzieciństwie napletek również nigdy nie chorują na raka prącia.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), organizuje kampanię na rzecz obrzezania, jako metody zapobiegania zakażeniom HIV.

Badania przeprowadzone w Afryce wskazują, że ryzyko zarażenia u osób obrzezanych jest o 60% mniejsze. Dzieje się tak, ponieważ wewnętrzna strona napletka jest głównym celem ataku wirusa HIV, podczas gdy komórki nabłonka żołędzi wytwarzają więcej kreatyny, wzmacniającego białka, dzięki któremu grubieją i stają się mniej podatne na infekcje.

No dobrze, ale skoro napletek jest taki niepotrzebny to po co w ogóle wykształcił się u ludzi? Dlaczego tylko niektóre kultury go usuwają? W końcu higiena prącia to nie jakaś wielka filozofia i nie trzeba od razu usuwać napletka...

Zresztą usunięcie napletka, jak każdy zabieg chirurgiczny wiąże się z pewnym ryzykiem. Szczególnie wykonywany w fatalnych warunkach może doprowadzić do zakażenia, krwotoku lub uszkodzenia prącia.

Dla przykładu, w Afryce Południowej ginie niemal 300 osób rocznie na skutek powikłań po obrzezaniu.

Przeciwnicy obrzezania wyliczają wiele przyczyn, dlaczego warto mieć napletek. Naczelną przyczyną, którą podpierają swój pogląd jest ochrona i nawilżanie delikatnej skóry żołędzia.

Bez napletka może dojść do zmniejszenia wrażliwości żołędzi. Oprócz tego napletek odgrywa bardzo istotną rolę podczas stosunku płciowego – dowodzą przeciwnicy obrzezania – jest bogato unerwiony i odbiera wiele erotycznych bodźców.

Napletek blokuje również wypływanie z pochwy wydzieliny, która ułatwia stosunek.

Według nas najciekawszym zastosowaniem napletka jest na przykład wykorzystanie go do rekonstrukcji powiek utraconych w wyniku wypadku lub choroby.

Brzydzący się cięciem zaznaczają również, że brak napletka wcale nie zapobiega HIV. Powołują się na wypowiedź członków WHO (Światowej Organizacja Zdrowia), którzy mówią, że obrzezanie tylko utrudnia zarażenie, a nie mu zapobiega.

Spór zwolenników i przeciwników obrzezania wciąż trwa. Do dziś nie można jednoznacznie stwierdzić dlaczego napletki są usuwane i czy faktycznie należy je usuwać.

My jesteśmy za wstrzymaniem się od pochopnych osądów, ale na wszelki wypadek wnosimy o nie wprowadzanie powszechnego wymachiwania nożem niedaleko klejnotów. W końcu ten kawałek skórki zawsze może się do czegoś przydać!