W poszukiwaniu kobiety idealnej

Twarda sztuka, która zaspakaja nasze męskie potrzeby. Okazuje się jednak, na krótko. Kiedy padamy pierwsi przy butelce tequili, gorzej gramy w pokera, nie możemy się doszukać naszych ulubionych bokserek (bo akurat paraduje w nich po mieszkaniu), a kobieta pali nasze najdroższe cygara, myślimy - CO ZA BABA! Może lepsza byłaby...

I szu z nią w góry. Fajnie, nie?! Tylko kiedy pani naszego serca pogryziona przez komary, pachnąca mielonką tyrolską, przytula się do nas w nocy, a my w nadziei odnalezienia choć jednego szczegółu koronkowej bielizny, trafiamy na barchanowe majtki z czerwonej flaneli w kratę, myślimy o ho! ho! A może to nie kobieta, może kobieta to...

I zanurzamy się w jedwabiach, tiulach, pończoszkach, perfumach. Jesteśmy „tacy mądrzy", ona „taka mala". Aż któregoś dnia, gdy po raz setny słyszymy „misiaczku, a czemu ten kosmos taki duży jest?", normalnie szlag nas trafia, i docierają do nas słowa piosenki „ona mala? proszę pana - ona krowa!". A już na pewno nie kobieta idealna. Zaczynamy szukać dalej i trafiamy na....

Czyta "Wall Street Journal", eseje o matematyce, i czymś tam stosowanym. Prowadzi „projekt życia", dyskutuje o polityce, i „ma zdanie”. To nic, że nie umalowana, że szkła grube, że nie pije (bo wie ze szkodzi), że pieniędzy wciąż brak. No właśnie, myślimy, „co ona taka mądra, lepsza czy co?!" I taka zaniedbana, taka zimna ryba, sex to dla niej zbędne ruchy. TOŻ TO BABOL TO! Może by tak jednak poszukać...

Ta to przynajmniej ma klasę! I zadbana, i sex docenia, i te koronki z Paryża i konto w banku imponujące ma! Tylko, kurcze, czemu ta baba zarabia więcej my?! I kluczyków do samochodu nie daje! A jeszcze, nie daj Bóg, okaże się, że nasza biznes-baba nosa zadziera, a zaczynała od „szczeki" z pietruszką. O! To koniec, to potwór nie baba. Nam potrzebna...

No i własnie to jest wyzwanie godne prawdziwego mężczyzny. Dziki sex, zarwane noce, zero hamulców. Gorzej jednak jeśli zmęczeni po robocie, zamiast walnąć się na kanapę i uciąć drzemkę przed telewizorem, musimy spędzać 3 godziny wbijając się w lateksowy kostium, lub też dyndając pod sufitem zakuci w „huśtawce miłości”. Kobieta demon seksu jest dobra, dobra na pierwszy tydzień, no góra dwa. Może tak naprawdę potrzebna nam jest..

Taka, w której ramionach wtuleni w ciepły mleczny biust, możemy schować przed zgiełkiem i problemami świata dorosłych. Kobieta matka zrobi nam obiad, zapakuje kanapki do pracy, poprawi szalik. Wystudzi herbatę żebyśmy się, broń boże, nie sparzyli pijąc. Oraz zrobi awanturę o późne powroty do domu, zabroni spotykać się z „niegrzecznymi” kumplami. Nie wykluczone, zadzwoni do naszej roboty robiąc awanturę, że nas nadmiernie eksploatują. Nie, nie, nie! Żaden dorosły facet nie wytrzyma tego na dłuższa metę. Zdecydowanie potrzebna nam jest jednak....

I tak znów od początku miotamy się, nie mogąc zdecydować - która z z nich zasługuje na miano KOBIETY IDEALNEJ?