Śmierć w paszczy drapieżnika
Kiedy i gdzie: starożytność, na całym świecie
Wykorzystywanie zwierząt do uśmiercania człowieka jest równie stare, jak sama ludzkość. Już siedem wieków przed Chrystusem najpotężniejszy król asyryjski, Aszurbanipal, był znany z tego, że rzucał więźniów na pożarcie ogromnym psom. Egipcjanie dokonywali podobnych egzekucji, jednak z użyciem krokodyli. Podczas zdobywania Ameryki Hiszpanie przywozili ze sobą psy, które rozszarpywały ciała Azteków i Inków. Starożytni Rzymianie rzucali ludzi na pożarcie dzikim drapieżnikom podczas walk gladiatorskich, była to u nich forma przedstawienia. Z tych czasów zachowało się powiedzenie „rzucić lwom na pożarcie”, jednak prawda jest taka, że w rzymskich amfiteatrach lwy były rzadkością. Do zabijania skazanych najczęściej wykorzystywano niedźwiedzie, lamparty i pantery.