Co jedli wikingowie? Na ich stoły trafiały prawdziwe rarytasy

Wikingowie byli nie tylko znakomitymi wojownikami, ale też świetnymi kucharzami. Tworzona przez nich kuchnia, była nie tylko zdrowa, ale też bardzo smaczna i różnorodna. Ich przysmakami nie pogardziliby ani dzisiejsi miłośnicy mięs, ani zwolennicy ryb. Wyjątkowe było też ich pieczywo. Królujące na stołach trunki zaspokoiłyby zaś wymagania wybrednych, współczesnych smakoszy.

Wiele osób wzdryga się na myśl o daniach, które dominowały na stołach prapraprzodków. No bo jak to tak bez klasycznego schabowego, modnych specjałów kuchni włoskiej czy popularnych dań kuchni azjatyckiej. Ale już wieki temu niektóre ludy jadały nie tylko smacznie, ale i bardzo zdrowo. Gwarantujemy wam, że biorąc pod uwagę ten aspekt, chcielibyście się przenieść choć na chwilę do epoki wikingów (w ten sposób określano czasy pomiędzy VIII a XI wiekiem).

Na fali popularności serialu „Wikingowie”, wiele osób zainteresowało się tamtejszą tradycją i kulturą. Sporo widzów zaczęło też poszukiwać informacji na temat kulinarnych specjałów twardzieli z północy. Skandynawscy bojownicy wiedzieli bowiem, jak zaspokoić swoje podniebienia. Powodów do narzekania nie mogli mieć oczywiście mięsożercy. Ich stoły aż uginały się pod ciężarem mięsiw. Nie brakowało wołowiny, koniny, jagnięciny, baraniny czy dziczyzny. Powszechna była też wieprzowina oraz drób. Wikingowie prowadzili własne hodowle. Dzięki temu w łatwy sposób pozyskiwali też mleko, z którego wyrabiano m.in. sery. Mięso, zwłaszcza zapasy przeznaczone na zimę, było odpowiednio preparowane – najczęściej suszono je i solono (podobnie postępowano z rybami). Do procesu konserwacji stosowano również kwas mlekowy.

Zabiegi wydłużające trwałość jedzenia były oczywiście koniecznością. Nie oznacza to jednak, że wikingowie posilali się pozbawioną smaku masą. Ich potrawy, szczególnie mięso, były doskonale przyprawione. Substancje udoskonalające smak potraw zdobywali zarówno w ramach wymiany handlowej, prowadzonej nawet z najbardziej odległymi krajami, jak i podczas wypraw.

W ich diecie nie brakowało też jajek, które pozyskiwane były zarówno od kur czy kaczek, ale też od innego, często dzikiego ptactwa. Jednym z fundamentów ich diety były jednak wspomniane już ryby. Ze względu na bliskość wody mieli dostęp do wielu gatunków ryb, zarówno słono i słodkowodnych. Szacuje się, że stanowiły one aż 25 procent ich wyżywienia. Ale nie tylko mięsem, rybami i produktami zwierzęcymi żyje człowiek. Warzywa, owoce (przede wszystkim jagodowe) oraz inne bogate w witaminy produkty były również składnikiem ich codziennej diety. Wiele z nich zbierano w lesie. Niektóre produkty zdarzało im się importować. Na pobliskich polach uprawiano pszenicę, owies i żyto. Dzięki temu ludy nordyckie miały dostęp do zdrowego, pełnoziarnistego pieczywa, ale też do robiących dziś furorę owsianek.

Specjalnych powodów do narzekania nie mieli też fani napojów wyskokowych. Przedstawiciele elit raczyli się znakomitym winem. Bardzo popularne było także piwo owsiane oraz miody pitne. Trunki lały się szczególnie obficie podczas biesiad, w czasie których oddawano cześć nordyckim bogom.

Dieta wikingów, nazywana dziś też dietą skandynawską czy nordycką, cały czas zyskuje na popularności. Eksperci twierdzą, że kuchnia, która była popularna wśród bojowników północy, może stać się w XXI wieku takim samym hitem, jakim dieta śródziemnomorska była w XX wieku. Takie zrównoważone odżywianie może być nie tylko gwarantem zdrowia, ale pozwala też na szybkie pozbycie się nadprogramowych kilogramów. Opiera się ono przede wszystkim na spożywaniu bogatych w białko oraz kwasy tłuszczowe omega-3 ryb (makrela, łosoś, pstrąg czy śledź), ale też mięsa (baranina) oraz owoców i warzyw (bogata w antyoksydanty kapusta oraz warzywa korzeniowe). Według lekarzy, taka dieta może stworzyć znakomitą barierę ochronną przed wieloma groźnymi chorobami, m.in. cukrzycą typu 2, nowotworami czy chorobami serca.

RC/dm,facet.wp.pl