Czy jestem impotentem?
Większość mężczyzn raz na jakiś czas doświadcza braku erekcji, lub jej ustąpienia w trakcie stosunku seksualnego. I nie ma w tym nic niepokojącego. Jednak, gdy taka sytuacja występuje często, pojawia się problem.
17.09.2013 | aktual.: 28.05.2018 15:05
Dla mężczyzny wrażliwego, który z trudem znosi stres, kłopoty z erekcją pogłębią frustrację, co może doprowadzić do rozwoju zaburzeń lękowych, a w dalszej kolejności do poważniejszych zaburzeń psychicznych. Skąd się bierze impotencja, kto tak naprawdę jest zagrożony i jak podnieść sprawność seksualną tłumaczy Agnieszka Wasik, specjalista chorób wewnętrznych z Kliniki Invicta.
Czy są jakieś konkretne przyczyny powodujące impotencję?
Powodów zaburzeń erekcji może być wiele - do najczęstszych należą tzw. przyczyny organiczne, czyli związane ze sposobem funkcjonowania organizmu mężczyzny.
W wielu przypadkach kłopoty wynikają z nieprawidłowości układu krążenia (nadciśnienie, miażdżyca, stany po zawale serca czy udarze) czy np. cukrzycy. U starszych panów niemożność osiągnięcia i utrzymania wzwodu może wywoływać andropauza oraz deficyt męskiego hormonu testosteronu, a także niewystarczające ukrwienie penisa i choroby związane z procesem starzenia. Problemy u młodszych mężczyzn mogą też być skutkiem uszkodzenia kręgosłupa czy zaburzeń hormonalnych.
Część z nich wynika z niehigienicznego trybu życia, palenia papierosów i nadużywania alkoholu, przewlekłego stresu i przyjmowanych leków czy preparatów (np. leków przeciwdepresyjnych, steroidów anabolicznych przyjmowanych przez sportowców). Rzadziej impotencja ma podłoże psychiczne i wiąże się z różnymi zahamowaniami czy nerwicami na tle seksualnym albo silną obawą o pogorszenie stanu zdrowia po przebytej chorobie.
Powrót do aktywności seksualnej np. po zawale serca czy udarze jest jak najbardziej możliwy. Pacjenci niepotrzebnie krępują się zapytać o to, kiedy można bezpiecznie powrócić do aktywności seksualnej.
Niestety często oba obszary – fizyczny i psychiczny - się przenikają: choroba układowa zaburza prawidłową erekcję, w skutek czego pojawia się frustracja i obawy, gniew na partnerkę, nawet agresja, a to z kolei wtórnie wpływa na potencję.
Czy to problem wyłącznie starszych mężczyzn? Kto tak naprawdę jest zagrożony?
Problem może dotknąć każdego mężczyznę aktywnego seksualnie, chociaż zazwyczaj borykają się z nim panowie miedzy 40 a 70 rokiem życia (ok. 50 proc). Proces starzenia wpływa na funkcje seksualne, jednak i u młodych pacjentów tego typu zaburzenia mogą wystąpić w związku z różnymi czynnikami.
U mężczyzn, których dotyka niemożność osiągnięcia lub utrzymania erekcji, pojawia się poczucie wstydu. Czy w jakimś stopniu wpływa na zdrowie?
Krótkotrwałe problemy z erekcją nie mają zazwyczaj istotnego wpływu na stan zdrowia, ale utrzymujące się zaburzenia mogą prowadzić do obniżenia samooceny, obniżenia nastroju i frustracji, a nawet rozpadu więzi z partnerką. Życie intymne jest bardzo ważną sferą uczuć, a brak satysfakcji ze stosunków seksualnych może istotnie zaburzyć nasze poczucie szczęścia.
W jaki sposób najczęściej rozwiązuje się ten wstydliwy problem? Tego rodzaju zaburzenia wymagają konsultacji lekarskiej – najlepiej zwrócić się o poradę do lekarza rodzinnego, który zleci badania i ewentualnie skieruje do lekarza urologa lub androloga lub seksuologa.. Wielu panów obawia się takiej rozmowy, jednak tylko po odpowiednim rozpoznaniu przyczyny problemów, specjalista może zaproponować skuteczne leczenie.
Jeśli podłożem jest chora ogólnoustrojowa np. cukrzyca czy zaburzenia hormonalne, nadciśnienie zasadą jest leczenie choroby. W miarę poprawy stanu ogólnego na ogół ustępują też zaburzenia wzwodu i erekcji.
Jeśli problem pojawia się nadal, możliwe jest zastosowanie indywidualnie dobranych metod wspomagających. W zależności od diagnozy, stosuje się leczenie farmakologiczne (doustne lub w zastrzyku), chirurgiczne (zabiegi mikrochirurgiczne), terapię przy użyciu urządzeń próżniowych czy psychoterapię.
Lekarze przepisują specjalistyczne leki. Czy można się leczyć na własną rękę? A może to zbyt duże ryzyko?
Każda terapia z użyciem leków powinna się odbywać pod kontrolą lekarza. Na bieżąco monitoruje on efekty leczenia i jest w stanie dostosować je do potrzeb pacjenta. Stanowczo odradzam działanie na własną rękę – może przynieść więcej szkody niż pożytku.
Co w swym składzie powinny zawierać dobre środki na podniesienie sprawności seksualnej?
Nie ma jednego uniwersalnego „dobrego dla każdego” środka. Jeśli przyczyną problemu są stosowane leki, wystarczy zmienić pod kontrolą lekarza rodzaj stosowanej terapii, by zaburzenia ustąpiły. Stresu, zmęczenia czy braku snu nie wyleczą leki „pobudzające”, lecz modyfikacja stylu życia. Dlatego zanim sięgniemy po środki na podniesienie sprawności seksualnej, musimy ustalić przyczynę dolegliwości.
Dopiero po wykluczeniu chorób lub ustaleniu podłoża zaburzenia możemy korzystać z leków.
Absolutnie nie kupujmy preparatów, odżywek, leków poza apteką i bez konsultacji z lekarzem lub farmaceutą.
ml
