Dzień Obrońcy Ojczyzny
23 lutego jest w Rosji nie tylko uroczyście obchodzonym dniem faceta, ale także Dniem Obrońcy Ojczyzny.
Święto, które do dziś jest dniem wolnym od pracy i jest uroczyście celebrowane, ma swój rodowód w początkach istnienia państwa radzieckiego, co dla wielu zwolenników poprzedniego systemu, których wciąż jest w Rosji niemało, stanowi doskonałą okazję dla manifestowania swoich sympatii.
25.02.2009 | aktual.: 25.02.2009 15:56
Co, gdzie, skąd?
23 lutego 1918 roku, zorganizowano pierwszy masowy pobór do Gwardii Czerwonej, czyli radzieckiej armii (nazwę Armii Czerwonej, bolszewickie siły zbrojne przyjęły dopiero 28 lutego 1918 roku).
Świętem państwowym ustanowiono ten dzień w 1922 roku, kiedy to dzięki „niebywałym sukcesom Armii Czerwonej”, bolszewikom udało się wyjść zwycięsko z wojny domowej toczonej początkowo z „białymi generałami”, a później także ze zwykłymi obywatelami, którzy nie rozumieli widocznie „szczytnych haseł komunizmu wojennego”.
Od 1923 roku, dzień ten obchodzony był jako Dzień Armii Czerwonej.
W 1949 roku zmieniono nazwę święta na Dzień Radzieckiej Armii i Floty. Swoje współczesne miano Dnia Obrońców Ojczyzny, dzień 23 lutego otrzymał w 1991 roku.
