F‑CELL Roadster z zakładów Mercedes-Benz

Ponad 150 praktykantów i uczestników szkolenia było przez rok zaangażowanych w opracowanie i budowę auta o nazwie F-CELL Roadster

Do pracy zaproszono także zdolnych, młodych adeptów zawodów związanych z mechatroniką motoryzacyjną, modelarstwem, elektroniką, technologią powłok i mechaniką produkcyjną, a także projektowaniem produktu czy wyposażenia wnętrz. Głównym celem projektu było przełożenie zagadnienia alternatywnych układów napędowych na praktyczny język szkolenia zawodowego.

Efekt końcowy to wyjątkowe połączenie najnowszych technologii i historii inżynierii motoryzacyjnej. Nawiązując do automobilu Benz Patent-Motorwagen z roku 1886, samochód wyposażono w duże koła szprychowe. F-CELL Roadster posiada elementy stylistyczne zaczerpnięte z wielu epok motoryzacji.

Są wśród nich także fotele z siedziskiem z włókna węglowego, pokryte ręcznie szytą skórzaną tapicerką, którego przednia część posiada rzucający się w oczy element wykonany z włókna szklanego - konstrukcja rodem z bolidów Formuły 1.

Układ kierowniczy auta oparto na technologii "drive-by-wire" (zastępującej tradycyjne układy mechaniczne i hydrauliczne rozwiązaniami elektromechanicznymi sterowanymi elektronicznie), gdzie w miejsce konwencjonalnej kierownicy zastosowano joystick. Samochód jedzie dzięki bezemisyjnemu układowi napędowemu opartemu na ogniwie paliwowym, umieszczonemu z tyłu auta. Dysponując mocą 1,2 kW, roadster F-CELL rozwija maksymalną prędkość 25 km/h, zaś jego zasięg to maksymalnie 350 km.

W sierpniu 1888 r., Bertha Benz odbyła, w towarzystwie swoich dwóch synów, podróż automobilem Benz Patent-Motorwagen, skonstruowanym przez męża, Karla Benza. Trasa przejazdu wiodła z Mannheim do Pforzheim, powrót do Mannheim nastąpił w kilka dni później. Ta pierwsza w historii automobilizmu jazda samochodem na dłuższym odcinku jest dziś uznawana za wydarzenie pionierskie.

Sama podróż odbyła się bez większych przygód, miało miejsce jedynie kilka niewielkich problemów technicznych, które udawało się na bieżąco rozwiązać. Troskę wzbudzała jednakże dostępność tzw. "ligroiny" (nafty), ponieważ 4,5-litrowy zapas paliwa w gaźniku - pojazd nie był jeszcze wyposażony w bak - szybko się zużywał.

Naftę kupowało się wtedy w aptekach, jedna z nich w mieście Wiesloch, wybawiła podróżnych z kłopotu. Zakład istnieje do dziś i z dumą informuje odwiedzających, że tu właśnie mieściła się pierwsza na świecie "stacja benzynowa".

Naftę kupowało się wtedy w aptekach, jedna z nich w mieście Wiesloch, wybawiła podróżnych z kłopotu. Zakład istnieje do dziś i z dumą informuje odwiedzających, że tu właśnie mieściła się pierwsza na świecie "stacja benzynowa".

Naftę kupowało się wtedy w aptekach, jedna z nich w mieście Wiesloch, wybawiła podróżnych z kłopotu. Zakład istnieje do dziś i z dumą informuje odwiedzających, że tu właśnie mieściła się pierwsza na świecie "stacja benzynowa".