Gejsza czy kurtyzana?
Gejsza to oprócz „kwitnącej wiśni” najbardziej znany symbol Japonii. Przez niektórych określana mianem ekskluzywnej prostytutki, tak naprawdę jest………..
Mało kto wie, że pierwotnie termin „gejsza” odnosił się do mężczyzn, którzy tak jak współczesne gejsze zajmowali się tańcem, konwersacją i innymi dziedzinami sztuki. Działo się tak ze względu na to, że kobiety były objęte ścisłymi restrykcjami, które nie pozwalały im uczestniczyć w życiu towarzyskim.
Dopiero w 1700 roku gejsze – kobiety pojawiły się w luksusowych japońskich dzielnicach. Już wtedy podzieliły się niejako na dwie grupy. Gejsze – artystki, które uczyły się m.in. kitsuke, czyli sztuki zakładania kimona w 20 minut i gejsze – prostytutki. Te drugie sprzedawały swoje ciała w celu szybkiego zarobku.
Aby zostać gejszą wstępuje się do specjalnych domów – szkół, gdzie pod okiem okasan – prowadzącej i zwykle najstarszej gejszy odbywa się szkolenie . Przyuczenie do zawodu składa się z trzech etapów.
Na najniższym szczeblu dziewczyna określana jest jako shikomi. Dopiero po zdaniu egzaminu z umiejętności tańca zdobywa tytuł minarai. W następnej kolejności staje się maiko bądź geiko. Pojęcia są stosowane wymiennie w różnych dzielnicach gejsz – hanamachi. Jeśli dziewczyna nie nadawała się na gejszę zostawała wysyłana do domu publicznego.
W czasach drugiej wojny światowej gejsze też często pełniły funkcję kurtyzan. Jednak to nie one o tym decydowały. Najczęściej zostawały sprzedawane przez rodziców do okasan, która później zmuszała je do odbywania stosunków seksualnych z klientami. Takiej praktyki zakazano w 1948 roku.
Każda gejsza ma swojego protektora, z którym oczywiście może mieć kontakt fizyczny. Taka relacja nie jest jednorazowa. Trwa przez długi czas i może się zakończyć nawet ślubem.
Zobacz również
*Moja żona potrzebuje dużo seksuMoja żona potrzebuje dużo seksu*
Młoda maiko często była idealną kandydatką na żonę. Umiała nalewać sake, parzyć herbatę w specyficzny sposób, a także konwersować o polityce. Wszechstronnie wykształcona i piękna już jako małżonka zajmowała się domem. Wynika to ze specyfiki życia w kraju „kwitnącej wiśni”. Japonki najlepiej sprawdzają się jako panie domu, albo damy do towarzystwa.
Profesja gejszy nie należy do najłatwiejszych. Skazana jest na wiele wyrzeczeń, ale równocześnie jest marzeniem większości Japonek. Jednak coraz mniej jest miejsc, gdzie można się na nią przyuczyć.
Teoretycznie przeznaczeniem gejszy nie była prostytucja, ale w praktyce bywało i jest naprawdę różnie.
Współcześnie wiele japońskich prostytutek zakłada tradycyjne kimono i stylizuje się na gejsze. Nawet turystki za opłata stu dolarów mogą wcielić się w nie na jeden dzień, poddając się zabiegom : pobielenia twarzy, optycznego zmniejszenia ust i założenia kimona.
Nie mniej jednak gejsza pozostaje jednym z najważniejszych elementów nie tylko japońskiej, ale i azjatyckiej kultury. Prawdziwe gejsze jak rzadkie gatunki zwierząt są zagrożone wyginięciem, ale niektórym zwłaszcza turystom wystarczy kobieta za nią przebrana.
Zobacz również
*Moja żona potrzebuje dużo seksuMoja żona potrzebuje dużo seksu*