Gośka Bańka, czyli poetycki wymiar muzyki

Pomysł był taki, żeby nie robić kolejnej typowej sesji zdjęciowej, tylko żeby wiersze Poświatowskiej były jej głównym tematem.

Rozmawia Łukasz Jurczak

*Patrząc na okoliczności zastanawiam się, czy bohaterką dzisiejszej sesji jest Gośka Bańka czy Halina Poświatowska? * Pomysł był taki, żeby nie robić kolejnej typowej sesji zdjęciowej, tylko żeby wiersze Poświatowskiej były jej głównym tematem. Wyjściem, do połączenia codziennego dnia każdej kobiety z poezją naszej bohaterki. Od początku miałam taki pomysł, aby do każdego zdjęcia dołożyć cytat Poświatowskiej, w którym wskazuje, że zwykła szara codzienność, rośnie do rangi czegoś niezwykłego.

*Piękno, miłość i kobiecość. Czy można dać światu sygnał, że kobieta powinna czuć się dobrze we własnej szacie i żyć pełną piersią, a także poszukiwać inspiracji w codzienności? * Na pewno, i tu powiem nieskromnie, że dzięki Poświatowskiej stałam się kobietą na co dzień bardziej zmysłową, świadomą. Wytłumaczę to - po prostu Poświatowska napisała między innymi wiersze, które zawierają silny pierwiastek erotyczny. Jest ikoną zakochanych i zwraca uwagę na zdawałoby się nieistotne, małe detale, które powodują że kobieta czytając, jest ich coraz bardziej świadoma. Zwykła rzecz - szminka - która jest świetną metaforą idei pisarki... Zwykle nie malowałam się szminką, ale im więcej czytałam Poświatowską, tym bardziej chciałam mieć ją w swojej kieszeni czy torebce. "Odkąd cię poznałam noszę w kieszeni szminkę", tak, wtedy czuję się bardziej kobieca i wyjątkowa. Wiele słów w jej poezji jest bardzo zmysłowych, co powoduje, że ośmielam się bardziej. Trzeba namiętnie czytać Poświatowską, żeby pojąć tajemnice kobiety.

Poznaj profil artystki na Facebooku:

Te wiersze są drogowskazem dla kobiet jak żyć, jak czuj się dobrze we własnym ciele? Tak, jest o tym przekonana. Nie wszyscy wiedzą, że ona potrafiła czuć się w pełni kobietą, nawet, kiedy doskwierała jej poważna choroba. Była chora na serce. Obnażała ten ból pomimo cierpienia. Nadrabiała byciem, byciem sobą, byciem kobietą. Nawet w szpitalu nosiła jedwabny szlafrok, kręciła włosy, codziennie rano zdejmowała papiloty - wyglądała zawsze rewelacyjnie.

Zwracała uwagę na to, żeby dbać o siebie i czuć się dobrze. Mówiła do swojej siostry "Małgosiu nie marszcz brwi" - dlaczego? To oczywiste, żeby pozostać piękną jak najdłużej.

Zwracała uwagę na detale, a kobieta która jest chora, nie zawsze znajduje na to czas prawda? Jest przykładem na to, że niezależnie na jakim etapie życia się znajdziemy, musimy potrafić zająć się sobą, musimy walczyć o siebie, choć to czasami trudne.

*Po tym, co powiedziałaś o kobietach, pomyślałem również, jak dużo mówi się o tym, że prawdziwych dżentelmenów już nie ma. Dzisiejszy mężczyzna jest inny, nie przywiązuje takiej uwagi do wyglądu i zapomina o wartościach. Kanon kobiecości również ewoluował na przestrzeni wieków, ale wydaje mi się, że obecnie tylko część z was dba o swoja urodę starannie. * Trudno mi tutaj odpowiedzieć, ponieważ z jednej strony jestem tego samego zdania, ale z drugiej rozumiem kobiety, które pędzą, robią za matkę, dyrektorkę, opiekunkę. Myślę, że ważne jest, aby kobiety się zatrzymały i zastanowiły kim są, i jak chcą być postrzegane przez innych. Każda dziewczyna, dorastając, dosłownie przepoczwarza się w kobietę i znajduje środki jak nią być. Nie koniecznie chodzi o wysokie obcasy, raczej chodzi o to, żeby nawet w prostocie znaleźć tą kobiecość - w spadającym zalotnie kosmyku włosów, w sposobie poruszania się. Jeśli jest zmęczona i nie chcę założyć wysokich butów, chociaż one pomagają być kobietami, to nie musi tego robić.
Ważne, żeby pomyśleć - nie mam obcasów, ale czuję się kobieco, bo upięłam sobie włosy, pociągnęłam usta szminką. Jeżeli dodam do tego jakąś drobnostkę, nawet kwiat we włosach, to tworzy się jakaś poezja wokoło takiej osoby. Czytając poezję mamy ochotę stać się takimi osobami, które można wyłowić z tłumu. Dlatego, że są świadome "tego czegoś". To piękno stwarzamy sami i to jest najważniejsza nauka Poświatowskiej. Pamiętajmy, że piękno nie tworzy się przez rzeczy materialne, ale na przykład przez spojrzenie, gest.

* Budujmy wokół siebie tajemnicę? * Tajemnica jest ważną rzeczą dla kobiety i jej tożsamości. Można udawać, gestykulować, a za tym nic się nie da się ukryć. Dlatego, kiedy gubię się w tłumie, powracam to czytania poezji Poświatowskiej - jest inspiracją do tego, jak być i jak odnaleźć się w naszym świecie, który jest w ciągłym biegu. Poświatowska miałaby dzisiaj 80 lat - ciekawe, jak postrzegałaby dzisiejsze kobiety, jak sama by się ubierała. Jestem pewna, że wyróżniałaby się w tłumie i była ikoną mody. To samo dotyczy poezji. Czytając jej wierze nie czuję, że była osobą chorą. Są wiersze, w których wspomina o chorobie, ale patrzy na nią z dystansem a nawet się zaprzyjaźnia.

Nasze spotkanie miało na celu ukazanie jak wiele kobiety jest w jej poezji. Wskazanie jakich narzędzi może użyć młoda kobieta, żeby używając ich być kobietą z klasą. Kobieta świadoma, która jest sam na sam z mężczyzną, może znaleźć bogatsze słownictwo, by go zainspirować. Może też napisać dla niego wiersz...

* Budujmy wokół siebie tajemnicę? * Tajemnica jest ważną rzeczą dla kobiety i jej tożsamości. Można udawać, gestykulować, a za tym nic się nie da się ukryć. Dlatego, kiedy gubię się w tłumie, powracam to czytania poezji Poświatowskiej - jest inspiracją do tego, jak być i jak odnaleźć się w naszym świecie, który jest w ciągłym biegu. Poświatowska miałaby dzisiaj 80 lat - ciekawe, jak postrzegałaby dzisiejsze kobiety, jak sama by się ubierała. Jestem pewna, że wyróżniałaby się w tłumie i była ikoną mody. To samo dotyczy poezji. Czytając jej wierze nie czuję, że była osobą chorą. Są wiersze, w których wspomina o chorobie, ale patrzy na nią z dystansem a nawet się zaprzyjaźnia.

Nasze spotkanie miało na celu ukazanie jak wiele kobiety jest w jej poezji. Wskazanie jakich narzędzi może użyć młoda kobieta, żeby używając ich być kobietą z klasą. Kobieta świadoma, która jest sam na sam z mężczyzną, może znaleźć bogatsze słownictwo, by go zainspirować. Może też napisać dla niego wiersz...

* Budujmy wokół siebie tajemnicę? * Tajemnica jest ważną rzeczą dla kobiety i jej tożsamości. Można udawać, gestykulować, a za tym nic się nie da się ukryć. Dlatego, kiedy gubię się w tłumie, powracam to czytania poezji Poświatowskiej - jest inspiracją do tego, jak być i jak odnaleźć się w naszym świecie, który jest w ciągłym biegu. Poświatowska miałaby dzisiaj 80 lat - ciekawe, jak postrzegałaby dzisiejsze kobiety, jak sama by się ubierała. Jestem pewna, że wyróżniałaby się w tłumie i była ikoną mody. To samo dotyczy poezji. Czytając jej wierze nie czuję, że była osobą chorą. Są wiersze, w których wspomina o chorobie, ale patrzy na nią z dystansem a nawet się zaprzyjaźnia.

Nasze spotkanie miało na celu ukazanie jak wiele kobiety jest w jej poezji. Wskazanie jakich narzędzi może użyć młoda kobieta, żeby używając ich być kobietą z klasą. Kobieta świadoma, która jest sam na sam z mężczyzną, może znaleźć bogatsze słownictwo, by go zainspirować. Może też napisać dla niego wiersz...

* Budujmy wokół siebie tajemnicę? * Tajemnica jest ważną rzeczą dla kobiety i jej tożsamości. Można udawać, gestykulować, a za tym nic się nie da się ukryć. Dlatego, kiedy gubię się w tłumie, powracam to czytania poezji Poświatowskiej - jest inspiracją do tego, jak być i jak odnaleźć się w naszym świecie, który jest w ciągłym biegu. Poświatowska miałaby dzisiaj 80 lat - ciekawe, jak postrzegałaby dzisiejsze kobiety, jak sama by się ubierała. Jestem pewna, że wyróżniałaby się w tłumie i była ikoną mody. To samo dotyczy poezji. Czytając jej wierze nie czuję, że była osobą chorą. Są wiersze, w których wspomina o chorobie, ale patrzy na nią z dystansem a nawet się zaprzyjaźnia.

Nasze spotkanie miało na celu ukazanie jak wiele kobiety jest w jej poezji. Wskazanie jakich narzędzi może użyć młoda kobieta, żeby używając ich być kobietą z klasą. Kobieta świadoma, która jest sam na sam z mężczyzną, może znaleźć bogatsze słownictwo, by go zainspirować. Może też napisać dla niego wiersz...

* Budujmy wokół siebie tajemnicę? * Tajemnica jest ważną rzeczą dla kobiety i jej tożsamości. Można udawać, gestykulować, a za tym nic się nie da się ukryć. Dlatego, kiedy gubię się w tłumie, powracam to czytania poezji Poświatowskiej - jest inspiracją do tego, jak być i jak odnaleźć się w naszym świecie, który jest w ciągłym biegu. Poświatowska miałaby dzisiaj 80 lat - ciekawe, jak postrzegałaby dzisiejsze kobiety, jak sama by się ubierała. Jestem pewna, że wyróżniałaby się w tłumie i była ikoną mody. To samo dotyczy poezji. Czytając jej wierze nie czuję, że była osobą chorą. Są wiersze, w których wspomina o chorobie, ale patrzy na nią z dystansem a nawet się zaprzyjaźnia.

Nasze spotkanie miało na celu ukazanie jak wiele kobiety jest w jej poezji. Wskazanie jakich narzędzi może użyć młoda kobieta, żeby używając ich być kobietą z klasą. Kobieta świadoma, która jest sam na sam z mężczyzną, może znaleźć bogatsze słownictwo, by go zainspirować. Może też napisać dla niego wiersz...

* Budujmy wokół siebie tajemnicę? * Tajemnica jest ważną rzeczą dla kobiety i jej tożsamości. Można udawać, gestykulować, a za tym nic się nie da się ukryć. Dlatego, kiedy gubię się w tłumie, powracam to czytania poezji Poświatowskiej - jest inspiracją do tego, jak być i jak odnaleźć się w naszym świecie, który jest w ciągłym biegu. Poświatowska miałaby dzisiaj 80 lat - ciekawe, jak postrzegałaby dzisiejsze kobiety, jak sama by się ubierała. Jestem pewna, że wyróżniałaby się w tłumie i była ikoną mody. To samo dotyczy poezji. Czytając jej wierze nie czuję, że była osobą chorą. Są wiersze, w których wspomina o chorobie, ale patrzy na nią z dystansem a nawet się zaprzyjaźnia.

Nasze spotkanie miało na celu ukazanie jak wiele kobiety jest w jej poezji. Wskazanie jakich narzędzi może użyć młoda kobieta, żeby używając ich być kobietą z klasą. Kobieta świadoma, która jest sam na sam z mężczyzną, może znaleźć bogatsze słownictwo, by go zainspirować. Może też napisać dla niego wiersz...

* Budujmy wokół siebie tajemnicę? * Tajemnica jest ważną rzeczą dla kobiety i jej tożsamości. Można udawać, gestykulować, a za tym nic się nie da się ukryć. Dlatego, kiedy gubię się w tłumie, powracam to czytania poezji Poświatowskiej - jest inspiracją do tego, jak być i jak odnaleźć się w naszym świecie, który jest w ciągłym biegu. Poświatowska miałaby dzisiaj 80 lat - ciekawe, jak postrzegałaby dzisiejsze kobiety, jak sama by się ubierała. Jestem pewna, że wyróżniałaby się w tłumie i była ikoną mody. To samo dotyczy poezji. Czytając jej wierze nie czuję, że była osobą chorą. Są wiersze, w których wspomina o chorobie, ale patrzy na nią z dystansem a nawet się zaprzyjaźnia.

Nasze spotkanie miało na celu ukazanie jak wiele kobiety jest w jej poezji. Wskazanie jakich narzędzi może użyć młoda kobieta, żeby używając ich być kobietą z klasą. Kobieta świadoma, która jest sam na sam z mężczyzną, może znaleźć bogatsze słownictwo, by go zainspirować. Może też napisać dla niego wiersz...

* Budujmy wokół siebie tajemnicę? * Tajemnica jest ważną rzeczą dla kobiety i jej tożsamości. Można udawać, gestykulować, a za tym nic się nie da się ukryć. Dlatego, kiedy gubię się w tłumie, powracam to czytania poezji Poświatowskiej - jest inspiracją do tego, jak być i jak odnaleźć się w naszym świecie, który jest w ciągłym biegu. Poświatowska miałaby dzisiaj 80 lat - ciekawe, jak postrzegałaby dzisiejsze kobiety, jak sama by się ubierała. Jestem pewna, że wyróżniałaby się w tłumie i była ikoną mody. To samo dotyczy poezji. Czytając jej wierze nie czuję, że była osobą chorą. Są wiersze, w których wspomina o chorobie, ale patrzy na nią z dystansem a nawet się zaprzyjaźnia.

Nasze spotkanie miało na celu ukazanie jak wiele kobiety jest w jej poezji. Wskazanie jakich narzędzi może użyć młoda kobieta, żeby używając ich być kobietą z klasą. Kobieta świadoma, która jest sam na sam z mężczyzną, może znaleźć bogatsze słownictwo, by go zainspirować. Może też napisać dla niego wiersz...

* Budujmy wokół siebie tajemnicę? * Tajemnica jest ważną rzeczą dla kobiety i jej tożsamości. Można udawać, gestykulować, a za tym nic się nie da się ukryć. Dlatego, kiedy gubię się w tłumie, powracam to czytania poezji Poświatowskiej - jest inspiracją do tego, jak być i jak odnaleźć się w naszym świecie, który jest w ciągłym biegu. Poświatowska miałaby dzisiaj 80 lat - ciekawe, jak postrzegałaby dzisiejsze kobiety, jak sama by się ubierała. Jestem pewna, że wyróżniałaby się w tłumie i była ikoną mody. To samo dotyczy poezji. Czytając jej wierze nie czuję, że była osobą chorą. Są wiersze, w których wspomina o chorobie, ale patrzy na nią z dystansem a nawet się zaprzyjaźnia.

Nasze spotkanie miało na celu ukazanie jak wiele kobiety jest w jej poezji. Wskazanie jakich narzędzi może użyć młoda kobieta, żeby używając ich być kobietą z klasą. Kobieta świadoma, która jest sam na sam z mężczyzną, może znaleźć bogatsze słownictwo, by go zainspirować. Może też napisać dla niego wiersz...