Historia Barbie i Kena, ale raczej dla dorosłych

None

Pierwszy plastikowy przystojniak wyprodukowany przez firmę Mattel pojawił się na sklepowych półkach w 1961 roku. Dwa lata po tym, jak w roku 1959 na rynku pojawiła się Berbie, producenci najsłynniejszej lalki świata postanowili przedstawić Barbie jakiegoś chłopaka.

menonwaves /PFi

I tak pojawił się Ken Carson. Według oficjalnej wersji para poznała się na planie telewizyjnej reklamy.

W ciągu ostatnich 50 lat Ken bardzo się zmienił. W połowie lat 60 chuderlawy "chłopak" wykupił karnet na siłownię i przeistoczył się w umięśnionego Actionmana.

W latach 70. Ken odkrył solarium i zaczął eksperymentować w fryzurą. W latach 80 zmianie uległy jego rysy twarzy.

- Nie jestem dziewczęcą zabawką! - buntował się animowany Ken z bajki "Toy Story 3". Choć nigdy nie cieszył się taką popularnością jak jego narzeczona, od zawsze towarzyszył dziewczęcym zabawom i przebierankom. Jego szafa jest równie bogata jak garderoba Barbie.

W 2004 roku Ken z powodu słabej sprzedaży niespodziewanie zniknął z rynku, a jego związek z Barbie stanął pod znakiem zapytania. Na szczęście 15 lutego 2011 roku firma Mattel ogłosiła, że para jest znowu razem.

Z okazji 50. urodzin partnera Barbie, firma Mattel wprowadza na rynek trzech nowych Kenów. Jeden z nich wreszcie przemówi. Dosłownie. Model "Sweet Talkin Ken" ma wbudowany mikrofon i dzięki temu dziecko podczas zabawy może nagrać 5 sekundowy dźwięk.

Tymczasem legendarna partnerka Kena, lalka Barbie, plastikowa ikona kobiecości, niegdyś marzenie milionów dziewczynek, dwa lata temu ledwo dociągnęła do pięćdziesiątki. Sprzedaż lalki spadła siódmy rok z rzędu, od kiedy na rynku pojawiła się konkurentka o imieniu Bratz.

Barbie "narodziła się" jako Barbara Millicent Robert 9 marca 1959 roku w Willows w stanie Wisconsin. Ta lalka-modelka o wzroście 29 centymetrów, z nienaturalnie długimi nogami i nadmiernie wypchniętym biustem już na pierwszych targach zabawek w Nowym Jorku pobiła wszelkie rekordy sprzedaży. W 1959 roku była najlepiej sprzedającą się zabawką na świecie (300 tysięcy egzemplarzy). Jej fanklub liczy 19 milionów członków, Barbie ma też swój profil na Facebooku i MySpace.

Świat dostrzegł też ciemną stronę Barbie i negatywne skutki, jakie może wywierać na dzieci. Oskarżano ją na przykład o propagowanie nieprawdziwego wizerunku kobiety wśród małych dziewczynek.

Jednak to że dziewczynki bawią się tymi lalkami, nie oznacza, że są one dla nich wzorcem do naśladowania - twierdzą badacze, podkreślając, że dziewczynki doskonale wiedzą, że Barbie to tylko lalki. Ponadto, argumentują naukowcy, dotychczas żadne badania czy ankiety nie udowodniły bezspornie, że dziewczynki naprawdę chcą wyglądać jak lalki Barbie.

Nie istnieją też żadne naukowe dowody na to, że Barbie może wpływać na zachorowanie na anoreksję lub bulimię co też poniekąd sugerowano.

Jeśli chodzi o krytykę Barbie, zbiorowe przypuszczenia i domysły przeważyły nad dowodami naukowymi. Dziś Barbie jest w niebezpieczeństwie - zagraża jej konkurentka Bratz, osobliwa lalka o nieproporcjonalnie dużych oczach i głowie, "nosząca" ubrania odsłaniające pępek. Swoją drogą Barbie do 2000 roku nie miała pępka wcale.

Konkurencja to na dzisiaj nie jedyny problem Barbie i jej producenta, firmy Mattel. Niedawno na rynek trafiła książka pt. "Toy Monster: The Big, Bad World of Mattel". To barwna kronika skomplikowanego życia Jacka Ryana, który zaczynał jako inżynier pocisków rakietowych, a skończył jako twórca najsłynniejszej lalki świata.

Na jej stronach znajdują się opisy kolejnych orgii i małżeństw (w tym dziewięciokrotnych zaręczyn z Zsa Zsa Gabor) oraz inspiracji, które zaprowadziły projektanta do stworzenia Barbie i Kena. - Kiedy Jack mówił o zaprojektowaniu Barbie brzmiało to prawie jak wyznania seksualnego zboczeńca - Oppenheimer cytuje w książce przyjaciela Ryana, Stevena Gnassa.

Imiona dla Barbie i Kena pochodzą od imion dzieci założycieli firmy Mattel - Ruth i Elliota Handlerów. Pomimo posiadania trójki własnych dzieci i zawarcia związku małżeńskiego sam Ryan okazał się gejem i zmarł w 1994 roku na AIDS.

- Nie ma wątpliwości, że twórca Barbie nie miał krzty feminizmu: nadał Barbie wizerunek seks symbolu typu Jane Mansfield - uważa pedopsychiatra Gisele George. - Ale nie możemy przydawać Barbie mocy, których nie posiada: lalka nie może wpływać na orientację seksualną, zawodową czy cokolwiek innego

(PAP), menonwaves /PFi