Jak często powinniśmy uprawiać seks?

Na temat częstotliwości i jakości intymnych zbliżeń napisano już setki artykułów podpartych dziesiątkami naukowych elaboratów. Wszystkie generalnie sprowadzały się do jednego: człowiek, żeby w pełni cieszyć się ze swojego życia, powinien uprawiać seks często i powinno mu to sprawiać satysfakcję.

Nowe światło na to, co oznacza owe "często", rzucił zespół badawczy kierowany przez dr Amy Muise z Uniwersytetu w Toronto. Naukowcy z Kanady przepytali ponad 30 tysięcy Amerykanów, którzy ukończyli czterdziesty rok życia. W przypadku częstotliwości stosunków seksualnych optymalny pułap wynosi jedno zbliżenie w tygodniu.

- Z naszych badań wynika, że przeciętny człowiek jest w pełni usatysfakcjonowany, kiedy ma możliwość uprawiania seksu raz w tygodniu - mówi dr Muise. - Większa częstotliwość wcale nie oznacza większej satysfakcji z seksu - dodaje autorka badań.

Według dalszych badań, osoby pomiędzy 18. a 29. rokiem życia odbywają około 112 stosunków rocznie, czyli są aktywne seksualnie 2 razy w tygodniu. Z kolei osoby między 30. a 39. rokiem życia kochają się średnio raz w tygodniu, a ludzie w przedziale wiekowym 40. do 49. roku życia uprawiają seks jeszcze rzadziej. Oczywiście to tylko pewnego rodzaju ogólnie pojęte statystyki dla określonych grup wiekowych. Jak się okazuje małżeństwa pozytywnie wpływają na częstotliwość stosunków seksualnych. Choć naukowcy zgodnie twierdzą, że powinniśmy uprawiać seks raz w tygodniu to tak naprawdę pary powinny to robić tak często, jak mają na to ochotę.

Dobrze dbać o życie seksualne, ponieważ nieregularne uprawianie seksu może przyczynić się do niebezpiecznych konsekwencji. Jakich?

• uczucie niepokoju - niektórym osobom towarzyszy jeszcze rozdrażnienie, a także słabo radzą sobie w sytuacjach trudnych i stresujących. W końcu podczas seksu wytwarzane są substancje typu endorfina i oksytocyna, które odpowiadają za dobre samopoczucie
• osłabiona odporność - osoby regularnie uprawiające seks rzadziej łapią infekcje i mają znacznie lepsze krążenie;
• brak pewności siebie - huśtawki nastrojów, brak poczucia bliskości i bezpieczeństwa mogą być spowodowane nieregularnym stosunkom;
• depresja - w skrajnych przypadkach brak seksu może powodować przygnębienie, osłabienie oraz zmęczenie.

Wiele wskazuje na to, że większa liczba zbliżeń może sprawić, że będziemy czerpali z nich mniej radości. Wszystko dlatego, że w seksie nie chodzi o samą alkowę - najważniejsze jest budowanie napięcia i atmosfery, a sam stosunek pozostaje aktem kulminacyjnym. Naukowcy przekonują, że ciężko jest wytworzyć "odpowiednią chemię", kiedy praktycznie nie wychodzimy z łóżka.

Do wniosków Muise przychyla się Thea Cacchioni z Uniwersytetu Wiktorii w Kolumbii Brytyjskiej (również Kanada). Badaczka zwraca uwagę na socjologiczny aspekt problemu: - Pożądanie jest rzeczą zbyt abstrakcyjną, byśmy mogli je zmierzyć. Myślenie o tym, że cały czas powinniśmy mieć ochotę na seks prowadzi na manowce - zaznacza Cachhioni. Winą za taki stan rzeczy socjolog obarcza media: - Środki masowego przekazu wytwarzają w nas presję, że musimy być nadpobudliwi seksualnie - dodaje.

Uczeni przekonują, że właśnie owa presja jest jednym z głównych powodów naszych łóżkowych problemów. Ciągłe porównywanie się do innych wywołuje w nas frustrację, jest przyczyną kompleksów i ostatecznie sprawia, że mamy coraz mniejszą ochotę na zbliżenia. Konsekwencją takiego podejścia mogą być np. kłopoty z erekcją u mężczyzn.

Podsumowując, z seksem jest trochę tak jak z wykwintnym jedzeniem. Przyjemnie jest raz na jakiś czas zjeść wystawny obiad w restauracji, popijając lampką burgunda, ale codzienne rozbijanie się po knajpach, "bo tak robią wszyscy", może w najlepszym wypadku zakończyć się przesytem, a nawet "odbić się czkawką".