Jak rozpoznać obecność tasiemca?

Nim dowiesz się więcej, w jaki sposób rozpoznać obecność tasiemca, sprawdź główną przyczynę zakażenia. Nazwa tego pasożyta idealnie oddaje jego wygląd. Przypomina taśmę, która składa z wielu segmentów zwanych proglotydami. Każdy z nich zawiera jaja, dlatego gdy odpada i zostaje wydalony ze stolcem żywiciela, daje początek nowemu cyklowi życia tasiemca.

Jak trafia do organizmu człowieka? Bardzo często wynika ze spożywania tatara. Surowa wołowina może bowiem kryć larwy tasiemca nieuzbrojonego, dla którego tzw. żywicielem pośrednim jest właśnie bydło rogate. Nie mniej groźne bywa także spożywanie niedogotowanej wieprzowiny lub mięsa z dzika, zawierającej niekiedy larwy tasiemca uzbrojonego. Dlatego lepiej unikajmy próbowania kotletów przed smażeniem. Pasożytem możemy zarazić się także po zjedzeniu niedogotowanych ryb.

Larwy tasiemca przenikają do naszego przewodu pokarmowego, gdzie rozwijają się w postaci dojrzałe, dochodzące nawet do 15 metrów długości. Tasiemiec uzbrojony bywa zwykle krótszy, ale jego głowa wyposażona jest w haczyki, którymi przyczepia się do ścian jelita cienkiego, powodując rozmaite dolegliwości.

W organizmie człowieka pasożyt pozostaje przez długi czas, niekiedy nawet 10-20 lat. Zdarza się, że nie daje o sobie znać, ale bardzo często staje się poważnym zagrożeniem dla naszego zdrowia.

Jak rozpoznać obecność tasiemca? Jednym z głównych powodów do niepokoju są częste bóle brzucha czy skłonność do biegunek. Pojawia się też brak apetytu albo wręcz przeciwnie - niepohamowana ochota na objadanie się. Niekiedy, nawet mimo spożywania obfitych posiłków, zaczynamy tracić na wadze, co również powinno stać się sygnałem ostrzegawczym. Podobnie jak regularne bóle głowy, stawów czy kręgosłupa. Lista najważniejszych objawów obecności tasiemca:

• osłabienie;
• ostre bóle brzucha;
• nudności;
• redukcja masy ciała;
• brak apetytu;
• apatia;
• nadmierna pobudliwość;
• biegunka;
• zaparcia;
• awitaminoza.

Tasiemiec potrafi skutecznie ograbiać nas ze składników odżywczych, powodując poważne niedobory mikroelementów, zwłaszcza żelaza, czego konsekwencją bywa uczucie permanentnego zmęczenia, które pojawia się zaraz po przebudzeniu, kiedy teoretycznie powinniśmy czuć się wypoczęci. Brak żelaza przejawia się też kołataniem serca oraz dusznością. Pojawiają się bóle i zawroty głowy, szumy w uszach, a niekiedy również zaburzenia widzenia ("mroczki" przed oczami). Konsekwencją niedoboru ważnego mikroelementu stają się trudności z koncentracją czy zapamiętywaniem, a z czasem obniżenie odporności. Organizm jest wówczas bardziej podatny na infekcje i przeziębienia.

Zaniepokoić powinna także blada cera. Włosy mają wówczas tendencję do wypadania, a paznokcie - rozdwajania i łamliwości. Powszechną dolegliwością są uciążliwe zajady występujące w kącikach ust. Podobnie objawia się niedokrwistość, czyli bardzo częsta konsekwencja działalności tasiemca. Niekiedy jego larwy potrafią też przeniknąć przez błonę śluzową jelita, dostać się do krwi, a z nią do mózgu czy oka. W pierwszym przypadku mogą znacznie zwiększyć ciśnienie śródczaszkowe (pojawiają się wymioty, silne bóle i zawroty głowy, zaburzenia widzenia) oraz wywołać zaburzenia psychiczne (halucynacje, napady złości, amnezję). Gdy larwy ulokują się w ciele szklistym lub siatkówce oka potrafią nawet doprowadzić do utraty wzroku.

Rozpoznanie obecności tasiemca nie jest łatwym zadaniem. Za jedyną pewną metodę ujawnienia tasiemca uchodzi badanie stolca, w którym powinny znaleźć się jaja pasożyta lub jego utracone segmenty. Jednak analizę trzeba często wielokrotnie powtarzać, ponieważ pasożyt wydala jaja okresowo. Tasiemca zwalcza się zazwyczaj specjalnymi lekami przeciwrobaczymi, za najskuteczniejsze uchodzą niklozamid i prazykwantel. Leczenie zakażenia pasożytem musi odbyć się pod opieką lekarską i za pomocą silnych leków. W przypadku innej lokalizacji tasiemca, konieczna może się okazać ingerencja chirurgiczna.

Jak już wspomnieliśmy, pasożyt potrafi być przyczyną niedokrwistości i innych niedoborów żywieniowych, dlatego należy stosować dietę bogatą w smakołyki z dużą zawartością żelaza. Znajdziemy je w białku zwierzęcym (wołowina, wątroba, nerki, żółtko jaj), warzywach (soja, fasola, groch, szpinak) oraz produktach zbożowych i suszonych owocach. Nasz organizm kiepsko jednak przyswaja żelazo z warzyw i owoców. Jego absorpcję można zwiększyć jedząc w czasie tego samego posiłku produkty bogate w witaminę C (cytrusy, jagody, kiwi, papryka, ziemniaki). Nie pijmy wtedy herbaty, ponieważ hamuje to wchłaniania żelaza z pożywienia. Jak zapobiec ponownemu zakażeniu? Nie zapominajmy o myciu rąk po wyjściu z toalety i przed posiłkiem. Pamiętajmy, by jeść mięso dogotowane i dosmażone.