Kobiety kochają nasze konie... mechaniczne
Męskim okiem * *Zapewne obruszy się żeńska część osób odwiedzających nasz serwis, ale niestety nasze przypuszczenia okazały się prawdziwe. Coś co do tej pory uważaliśmy jedynie za głupi stereotyp okazało się przykrym faktem. Panowie, kobiety rzeczywiście „lecą” na nasze samochody.
31.03.2009 | aktual.: 31.03.2009 14:24
Jak udowodnił doktor Michael Dunn z Uniwersytetu Walijskiego, dla kobiet samochód jest wskaźnikiem warunkującym męski seksapil.
Z przeprowadzonych przez niego badaniach wynika jasno, że dla pań o wiele bardziej atrakcyjnym jest mężczyzna siedzący za kierownicą srebrnego Bentleya Continantal, niż ten sam mężczyzna za kółkiem czerwonego Forda Fiesta.
Co ciekawe, u mężczyzn biorących udział w badaniu nie zauważono takiej zależności. Ta sama kobieta w Bentleyu jak i Fordzie jest tak samo pociągająca.
Wg dr Dunn’a taki stan rzeczy nie jest niczym dziwnym. Uważa on, ze takie podejście kobiet jest głęboko zakorzenione w przeszłości i wynika z tego, że kiedyś to właśnie mężczyzna był odpowiedzialny za bezpieczeństwo finansowe rodziny.
Mimo, że w dzisiejszych czasach także i panie robią zawrotne kariery i zarabiają kupę kasy wciąż jednak wykazują większą skłonność do dobrze sytuowanych mężczyzn. Dunn tłumaczy ten fakt tym, że w doborze partnerów wciąż nie małą rolę odgrywa tzw. czynnik ewolucyjny (a nie tylko czynnik społeczny jak to się zwykło dzisiaj przypuszczać)
Co ciekawe także inni psychologowie oceniający badania Dunn’a przyznają mu rację nie dziwiąc się ich wynikom. Wg nich pragnienie luksusu u pań jest dziedzictwem genetycznym, z którym trudno walczyć. Kobiety od zawsze postrzegały mężczyzn właśnie przede wszystkim przez pryzmat bezpieczeństwa finansowego, a w dzisiejszych czasach, właśnie samochód jest jednym z jego przejawów.
Ponadto wiele pań ma już dość tej finansowej niezależności, za która trzeba płacić ciężką pracą i barakiem odpoczynku. Szczególnie jest to widoczne u młodych kobiet, którym daleko do ideałów palących staniki sufrażystek, blisko natomiast do potrzeby komfortu, na który nie trzeba ciężko pracować, a zatem potrzeby kogoś, kto za ten komfort zapłaci.
