Komunikator Nokia E90 - test
Dodatkowo ma być bardzo wygodnym organizerem i urządzeniem do nawigacji satelitarnej. Cała reszta funkcji, to jedynie przyjemne dodatki. Ten test ma na celu sprawdzenie przede wszystkim tej podstawy, ale poruszone zostaną też kwestie innych, mniej lub bardziej przydatnych funkcji.
I – konstrukcja, wyposażenie
Co na start
Wraz z telefonem pudełko mieści:
- ładowarkę podróżną Nokia AC-4E
- litowo-polimerową baterię BP-4L o pojemności 1500 mAh
- stereofoniczny zestaw słuchawkowy HS-47
- dokumentację: szybki start, instrukcja obsługi, karta gwarancyjna
- kartę pamięci microSD 512MB
- kabel USB, DKE-2
- płytę DVD
Zabrakło choćby prostego etui, ładowarki samochodowej i uchwytu samochodowego dla zastosowań nawigacyjnych. Cieszy fakt dodania w standardzie karty pamięci, o pojemności wystarczającej dla zastosowań biznesowych.
Nokia E90 Pierwsze wrażenie
Patrząc na E90 z perspektywy zakupu nowego telefonu, nowa Nokia prezentuje się jako telefon bardzo duży i ciężki. Spore gabaryty tłumaczy klawiatura QWERTY i pokaźny ekran. Parametr masy urządzenia łagodzi metalowa konstrukcja, ale i tak jest on do poprawienia. Telefon sprawia wrażenie, cytuję, "cegły", nawet dla osób korzystających z dość pokaźniej Nokii 9300. Wykończenie telefonu, przynajmniej w wersji kolorystycznej Mocca, którą mieliśmy przyjemność testować, daje wrażenie solidności i perfekcji. Wrażenie to delikatnie mija po tygodniu pracy, gdy spód obudowy zaczyna wskazywać podatność na nacisk, szczególnie w okolicy aparatu fotograficznego i głośników. Przyciśnięcie tych lokalizacji generuje niezbyt przyjemne skrzypienie. Szkoda, że Nokia zdecydowała się na plastik akurat w tym miejscu. Metalowa konstrukcja większości zewnętrznej obudowy, pokazuje dobre intencje. Jednak w miejscu, gdzie pojawiają się otwory, a przez to z założenia konstrukcja jest mniej wytrzymała, pojawił się plastik. Ruchoma pokrywa
gniazda karty pamięci, która sprężynuje podczas trzymania w rękach otwartego telefonu, dodaje skrzypienie po lewej stronie. Jako feler określić można też pokrywę baterii, której przycisk blokady znajduje się z lewej strony (patrząc z perspektywy jej zdejmowania), zamiast na środku. Prawy brzeg pokrywy może nie rusza się przez to we wszystkie strony, ale możliwe jest odsunięcie pokrywy o jakieś 1,5 milimetra, bez zwalniania blokady. Zdjęcie metalowej pokrywy odkrywa fakt, że bateria nie jest jakoś specjalnie przymocowana i swobodnie wypada.
Konstrukcja
Praca przy użyciu zewnętrznego wyświetlacza może być uciążliwa dla osób o małych dłoniach. Duża szerokość urządzenia wymusza podtrzymywanie telefonu niemal całkowicie rozwartą dłonią. Wokół ekranu i klawiatury umieszczono metalową ramkę, ostro oddzielającą się od obudowy nad ekranem i pod klawiaturą, na bokach przejścia są gładkie. Te ostre krawędzie na 2 biegunach aparatu nie spowodują na pewno jakichś uszkodzeń palców, ale są miejscem gromadzenia się brudu, dość ciężkim do wyczyszczenia. Szczelina głośnika osłonięta jest metalową siatką, co jest słusznym posunięciem. Prawy, górny róg ramki zawiera klawisz włączania telefonu, służący też, jak to w Nokiach, do szybkiej zmiany profili. Niżej widoczny jest pozorny uszczerbek obudowy. Niewielki kawałek przeźroczystego plastiku to czujnik jasności otoczenia, służący regulacji jasności ekranu. Osoby oglądające telefon, zawsze zwracały uwagę na ten element, stwierdzając, że wygląda on dość mało estetycznie w tym miejscu. Brak dodatkowej kamerki na przednim panelu,
wyklucza funkcję wideorozmowy, przy zamkniętym telefonie, choć nie do końca.