Droga do telewizji
Urodził się 10 listopada 1945 r. w radzieckiej wsi Niżnieje Alkiejewo, w żydowskiej rodzinie Welwela i Anastazji. Miał 14 lat, gdy razem z rodzicami przyjechał do Legnicy, według jednej wersji jego biografii Rywinowie trafili tam jako repatrianci, według innej ojciec przyszłego producenta filmowego znalazł się na Dolnym Śląsku, ponieważ służył w Armii Czerwonej.
Po maturze Lew wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Do Polski wrócił w 1979 r. w roli zatrudnionego przez agencję Interpress tłumacza amerykańskich ekip relacjonujących wizytę Jana Pawła II w ojczyźnie.
Szybko zaczął robić karierę. W 1983 r. był już wiceszefem Radiokomitetu, a rok później dyrektorem Centralnej Wytwórni Programów i Filmów Telewizyjnych Poltel. Dzięki doświadczeniu i kontaktom zdobytym w USA, a także niekwestionowanym talentom organizacyjnym, Rywin osiągał duże sukcesy – m.in. to on namówił władze telewizji do włączenia się w produkcję słynnego serialu „Wichry wojny”.
