Najdziwniejsze maszyny latające na świecie
To coś naprawdę jest w stanie unosić się w powietrzu?
Lockheed Martin P-791
*Kiedy na lotnisku wsiadamy do samolotu, rzadko kiedy jesteśmy zaskoczeni jego wyglądem. Oczywiście, są modele większe lub mniejsze, ale wszystkie mają podobny kształt, po bokach skrzydła, pod skrzydłami silniki. Wiemy też, jak zazwyczaj wyglądają wojskowe myśliwce, helikoptery czy szybowce. Okazuje się jednak, że istnieją lub w przeszłości istniały także maszyny, na widok których z niedowierzania szeroko otwieramy oczy. Zrozumieć, jak takie dziwactwa są w stanie wzbić się w powietrze, wcale nie jest łatwo. Oto 15 najbardziej niezwykłych samolotów świata. * Widoczny na zdjęciu obok statek to Lockheed Martin P-791 - eksperymentalny aerostatyczny i aerodynamiczny sterowiec hybrydowy, zaprojektowany na potrzeby amerykańskiego wojska, lecz ostatecznie wyparty przez bezzałogowy Northrop Grumman's HAV-3. W związku z tym P-791 został przeprojektowany i dziś służy jako cywilny samolot transportowy, mogący przewieźć 20 ton ładunku.
Bartini Beriev VVA-14
Samolot ten był latającą amfibią, zaprojektowaną w Związku Radzieckim w latach 70. przez włoskiego projektanta Roberta Bartiniego. Startować miała pionowo z wody, w locie rozwijać dużą prędkość, dobrze sprawdzać się na długich dystansach, osiągać zarówno bardzo wysokie pułapy, jak i latać tuż nad powierzchnią wody.
Powstały tylko dwa prototypy maszyny (po śmierci Bartiniego projekt zarzucono). Dziś jeden z nich można oglądać w muzeum w rosyjskim Monino.
Vought-Zimmerman V-173
Vought V-173, zwany również "latającym naleśnikiem", był amerykańskim eksperymentalnym samolotem testowym, zbudowanym w 1942 roku przez Charlesa Zimmermana dla marynarki wojennej USA.
Choć startował i lądował niemal w pozycji pionowej, po zbudowaniu dwóch prototypów armia amerykańska zdecydowała się zawiesić projekt i postawić jednak na samoloty odrzutowe. Do "przejścia na emeryturę" w 1947 roku "naleśnik" odbył 190 lotów, niejednokrotnie wprawiając mieszkańców Connecticut w przerażenie (ci sądzili, że są świadkami lądowania UFO).
Caproni Ca.60 Transaero
Był to włoski samolot pasażerski (a jednocześnie latająca łódź), planowany do obsługi połączeń transatlantyckich ze 100 osobami na pokładzie (co na tamte czasy było nie do pojęcia), skonstruowany w 1921 roku. Do jego ogromnego kadłuba przymocowane były trzy rzędy potrójnych skrzydeł, pracował na ośmiu silnikach.
Zbudowano tylko jeden egzemplarz samolotu. Prototyp wykonał jeden krótki lot, jednak po wzniesieniu się na wysokość zaledwie 18 metrów, samolot spadł do jeziora i rozbił się (pilot przeżył). Prace nad jego odbudową przerwał pożar, później projektu już nie podjęto.
McDonnell XF-85 Goblin
Był to amerykański eksperymentalny jednomiejscowy i jednosilnikowy samolot myśliwski, skonstruowany w połowie lat 40. Miał on się znajdować w luku bombowym samolotu-matki i w razie ataku wrogich myśliwców być wypuszczanym do akcji, po czym wracać na swoje miejsce. Okazało się jednak, że przez turbulencje nawet doświadczeni piloci mieli problem z opuszczaniem luku bombowca i wlatywaniem do niego, a sam Goblin był znacznie wolniejszy niż większość samolotów myśliwskich konstruowanych w tym okresie.
Zbudowano zatem tylko dwa egzemplarze prototypowe maszyny i do dziś oba znajdują się w amerykańskich muzeach lotnictwa.
Aerodyna Lippischa
Badania na aerodyną - statkiem powietrznym utrzymujący się w powietrzu dzięki sile nośnej, powstającej przez dynamiczne oddziaływanie powietrza na nieruchome lub ruchome płaty nośne - były prowadzone przez Alexandra Lippischa na zlecenie niemieckiego Federalnego Ministerstwa Obrony.
Lippisch zbudował samolot bezskrzydłowy, bezzałogowy, startujący w pozycji pionowej i sterowany za pomocą radia w roku 1972.
Blohm & Voss Bv 141
Wyglądający jak półtora samolotu Blohm & Voss Bv 141 był niemiecką maszyną rozpoznawczą, zbudowaną w 1937 roku w niemieckiej wytwórni lotniczej Blohm & Voss w Hamburgu. Jak widać, miał niesymetryczną budowę, a trzyosobowa kabina tego samolotu znajdowała się na płacie z prawej strony od właściwego kadłuba.
Choć dobrze spisywał się w locie i wyprodukowano kilka jego egzemplarzy, ostatecznie Luftwaffe zrezygnowało z tej konstrukcji w związku z wejściem do uzbrojenia samolotu rozpoznawczego Focke-Wulf Fw 189.
Hz-1 Aerocykl
Aerocykl ten, znany także jako YHO-2, to amrykański "jednoosobowy helikopter" zaprojektowany przez Lackner Helicopters w połowie lat 50. ubiegłego wieku. Po zaledwie 20-minutowym przeszkoleniu miał być obsługiwany nawet przez niedoświadczonych pilotów. Planowano, że stanie się on standardową maszyną rozpoznawczą amerykańskiej armii i zapewni mobilność na polu bitwy. Okazało się jednak, że sterowanie nim jest niezwykle trudne i po kilku pierwszych wypadkach projekt jego produkcji zawieszono.
VZ-9 Avrocar
Samolot pionowego startu i lądowania w kształcie dysku, opracowany jako tajny projekt w trakcie zimnej wojny, swój pierwszy lot wykonał w 1959 roku.
Miał kształt "latającego talerza" o średnicy około 5,5 m oraz dwie oddzielne małe kabiny, przeznaczone dla pilota i obserwatora. Wyposażony był w trzy małe silniki odrzutowe. Miał być zdolny do prostopadłego startu i lądowania. Niestety, w trakcie testów okazało się, że jego osiągi są zbyt małe, a generowany hałas zbyt duży, aby maszyna mogła mieć zastosowanie w celach wojskowych.
Aero Spacelines Pregnant Guppy
"Ciężarna Gruppy" to amerykański samolot transportowy przeznaczony do przewożenia dużych ładunków. Używany był głównie przez NASA podczas przygotowań do programu Apollo. Maszyna stała się inspiracją dla stworzenia samolotów Airbus Beluga oraz Boeing 747 Large Cargo Freighter.
SNECMA C.450 Coleoptere
SNECMA C.450 Coleoptere (z francuskiego "chrabąszcz") to jednoosobowy samolot opracowany przez francuską firmę Snecma w latach 50. ubiegłego wieku. Jak większość woskowych statków powietrznych projektowanych w tamtym okresie, i ten miał starować oraz lądować w pozycji pionowej, przez co nie potrzebował pasa startowego.
Jedyny zbudowany prototyp uległ wypadkowi podczas dziewiątego swojego lotu. Do projektu już nie powrócono.
Nemuth Parasol
W 1934 roku studenci Uniwersytetu Miami zbudowali ten oto samolot, aby udowodnić, że maszyna z okrągłymi skrzydłami także jest w stanie latać. Eksperyment zakończył się sukcesem, lecz projektu nie kontynuowano.
Lockheed XFV
Lockheed XFV to prototypowy samolot pionowego startu i lądowania z silnikiem turbośmigłowym, który napędzał dwa obracające się w przeciwnych kierunkach śmigła. Ogon zbudowany był z czterech lotek w układzie X. Samolot w sumie wykonał 28 lotów demonstrujących przejście z lotu poziomego na pionowy. Mógł także startować z pozycji poziomej dzięki wyposażeniu go w podwozie. Z powodu niezadowalających rezultatów testów projekt jego masowej budowy został anulowany w 1955 roku.
Jedyny zbudowany prototyp znajduje się w muzeum lotnictwa na Florydzie.
Scaled Composites Proteus
Wyglądający, jakby składał się z trzech samolotów, Scaled Composites Proteus ("Odmieniec") to latająca platforma badawcza, zaprojektowana, aby sprawdzić, czy samoloty tego typu mogą służyć jako wysokościowe przekaźniki telekomunikacyjne. Może jednak także wykonywać wiele innych misji. Bardzo wydajna konstrukcja pozwala Proteusowi krążyć na wysokości blisko 20 tys. metrów przez ponad 18 godzin.
White Knight Two (WK2)
"Biały Książę" to maszyna o napędzie odrzutowym, zaprojektowana do wynoszenia i startów suborbitalnego samolotu rakietowego SpaceShipTwo (SS2). Ale może spełniać także inne funkcje, np. pomagać przy gaszeniu pożarów lasów.
