Narty biegowe. Ciekawy sport nie tylko na zimę

Technika

Nie będzie nic przełomowego, jeśli napiszemy, że narty biegowe różnią się kształtem i budową od tych zjazdowych. W zależności od sklepów i producentów znajdziecie różne podziały sprzętu według techniki i stopnia zaawansowania. Skoro o technice mowa, to wyróżnia się dwa style. Pierwszy z nich to łyżwowy. Pojawił się niedawno, bo dopiero w latach 80. ubiegłego wieku i jak sama nazwa wskazuje, przypomina jazdę na łyżwach. Uchodzi on za najszybszy. W skrócie polega on na ustawianiu nart pod kątem.

Można tu zastosować jedną z czterech technik. Pierwsza to łyżwowanie, gdzie tułów jest pochylony, a ręce nie pracują. Do tego jest potrzebny w miarę płaski teren. Dalej mamy jednokrok łyżwowy, gdzie przy każdym kroku narty należy odbić się oboma kijkami. Dwukrok łyżwowy synchroniczny polega na pchnięciu kijków co drugie odbicie nartą. Ostatni na liście jest dwukrok łyżwowy asynchroniczny, gdzie również używa się pchnięcia dwoma kijkami, ale jedna ręka jest lekko wysunięta do przodu. Używa się go na podbiegach.

Drugi styl to klasyczny, który jest oczywiście tym podstawowym, używanym od wieków. Tu również występują cztery rodzaje biegu. Pierwszy to jednokrok, gdzie po odbiciu jednej narty kijki synchronicznie odbijają się od podłoża, zapewniając dłuższy poślizg. Dwukrok polega na dwóch odbiciach nart podczas zamachu rąk. Na podbiegach możecie stosować jodełkę, gdzie narty są ustawione pod kątem do kierunku biegu, a kroki wykonuje się bez poślizgu. Ostatni przystanek to... bezkrok. Tu narty są ułożone neutralnie i równo względem siebie, a ruch polega na odbijaniu się kijkami.

Zarówno przy stylu klasycznym jak i łyżwowym wymienione techniki stosuje się naprzemiennie, w zależności od sytuacji. Ciężko będzie przebiec całą trasę, używając na przykład tylko i wyłącznie dwukroku. Skoro o wyruszeniu mowa, to przed rozpoczęciem przygody z samodzielnym przemierzaniem szlaków warto skorzystać z profesjonalnych kursów, gdzie nauczycie się wszystkich technik.

Sprzęt

Jak wspomnieliśmy na początku, nie ma takiego czegoś jak uniwersalne narty biegowe. Sprzęt będzie się różnił w zależności od zastosowań i poziomu zaawansowania. Jeśli zdecydujecie się na styl klasyczny, to tu spód narty jest podzielony na dwa rozdzaje stref. Pierwsza z nich to poślizgowa znajdująca się z przodu i z tyłu. Po środku mamy strefę odbicia, która charakteryzuje się większą przyczepnością. Takie biegówki mają mocno zadarte czubki, dzięki czemu łatwo odgarnia się śnieg, są elastyczne i powinny być dobrane odpowiednio do masy ciała. Profesjonaliści polecają rozpocząć od nart ze ślizgiem w kształcie łuski - będą wolniejsze, ale bardziej stabilne. Niezależnie od wyboru, sprzęt powinien być dopasowany elastycznością do masy ciała, ponieważ trzeba móc nacisnąć je tak, by wybić się do przodu.

Decydując się na styl łyżwowy, zadanie jest nieco łatwiejsze, ponieważ ślizg jest całkowicie płaski, bez podziału na strefy. Narty dobiera się w zależności od stopnia zaawansowania, dążąc do tego, by były sztywne i zarazem lekkie. Są one nieco krótsze niż te klasyczne i zbudowane tak, by zapewnić szybkość na ubitych trasach.

Nie tylko w śniegu

Ciekawą wypadkową i jednocześnie alternatywą dla biegania na nartach w górach są nartorolki. Tu oprócz podziału na biegowe i zjazdowe oraz klasyczne i łyżwowe znajdziecie także modele zróżnicowane pod kątem terenu. Mamy więc nartorolki terenowe do poruszania się na przykład po leśnych i szutrowych ścieżkach oraz takie przeznaczone tylko do użytku na asfalcie.