Walka bez przemocy
Właśnie w Afryce Południowej stanął w 1906 r. za pierwszymi pokojowymi protestami, walcząc z dalszą dyskryminacją społeczności hinduskiej. Jego działania przyczyniły się do zawarcia kompromisu. Po powrocie do Indii także tam zaczął aktywnie działać na rzecz pokrzywdzonych i prześladowanych. Rozwijał też cały czas swoją koncepcję wywierania presji i osiągania celów bez stosowania agresji. Zaczął stawać się też coraz ważniejszą postacią na scenie politycznej. Z czasem zyskał przywództwo w Indyjskim Kongresie Narodowym. Jednym z jego celów było dążenie do uzyskania niepodległości przez Indie. Działalność Gandhiego bardzo nie podobała się Brytyjczykom, którzy wielokrotnie wtrącali go do więzienia
Z czasem z braku stosowania przemocy oraz poglądu nakazującego okazywanie szacunku dla każdego życia stworzył coś w rodzaju religii. „Niestosowanie przemocy jest pierwszym punktem mojej wiary. Jest równocześnie ostatnim punktem mojego credo” - powtarzał. Podporządkowanie się tej zasadzie oznaczało, że w grę nie wchodziło czynienie krzywdy komukolwiek, nawet największym nieprzyjaciołom. Nie oznacza to jednak, że potępiał tych, którzy używali siły w obronie najwyższych wartości (np. wyznawanej religii czy honoru).