Nurkowanie
Szeroko pojęte nurkowanie ma wiele odmian. Można nurkować w basenie, jeziorze, morzu czy zbiornikach sztucznych. Nas interesuje nurkowanie w bardziej extremalnych miejscach: bunkrach lub jaskiniach czy wrakach...
Nurkować można bez żadnego sprzętu (nurkowanie swobodne), jak i z pełnym oprzyrządowaniem. Zarówno na małe głębokości, jak i na duże przy użyciu nowoczesnych technologii. Rekordziści osiągają głębokości większe niż 200 m.
Za najstarszy dokument traktujący o zejściu człowieka pod wodę uważa się asyryjską płaskorzeźbę z 885 roku p.n.e. przedstawiającą mężczyznę uzbrojonego w coś podobnego do kuszy i oddychającego z czegoś, co dziś nazwalibyśmy butlą nurkową. W 332 r.p.n.e. grecki filozof Arystoteles opisywał dzwon nurkowy używany przez Aleksandra Wielkiego w czasie oblężenia Tyru.
Technologia nurkowania rozwijała się i była wykorzystywana do celów militarnych. Popularnym urządzeniem naszej ery jest dzwon nurkowy. To proste urządzenie, które zostało wynalezione przez Guglielmo de Loreno w 1535 roku, a pierwszy wiarygodny opis użycia tego wynalazku pochodzi z 1538 roku. Wtedy to w hiszpańskim mieście Toledo odbył się pokaz zanurzenia w dzwonie nurkowym.
Konstruktorzy szli dalej. Z 1715 roku pochodzi francuski dokument zatytułowany "Le Plongeur du Chevalier de Beauve", który posługując się dokładnymi opisami oraz schematami szczegółowo przedstawia projekt zamkniętego skafandra nurkowego, w którym hełm i kombinezon stanowią całość, a wydychane powietrze opuszcza system przez oddzielną rurę i wydostaje się na powierzchnię. Zarówno hełm, jak i korpus były usztywniane, aby zapobiec skutkom ciśnienia. Kończyny nie były jednak osłonięte.
Pierwszy system nurkowy umożliwiający swobodne poruszanie się pod wodą został wynaleziony w 1797 roku. Jego konstruktor Karl Heinrich Klingert opracował hełm, który połączony z dużym zbiornikiem, wypełnionym skompresowanym powietrzem umożliwiał długie wycieczki podwodne. Zbiornik ten posiadał także komorę wypornościową. Mimo tego był zbyt ciężki, ale wykonano z jego użyciem wiele nurkowań testowych.
Kiedy Jacques Yves Cousteau wraz z inżynierem Mauricem Gagnan skonstruowali automat oddechowy wszystko się zmieniło. W 1942 roku wykorzystali reduktor powietrza stosowany w samochodach z generatorem gazowym. W ich aqualungu (pol. płuca wodne) powietrze dostarczane było do ust nurka automatycznie w momencie wdechu. Butle z powietrzem umieszczało się na plecach nurka. Fenomen ich konstrukcji polega na tym że obecnie stosowane automaty oddechowe są tylko wariacjami ich patentu.
Urok tego sportu obok wysokiego ryzyka, to także zmieniający się podwodny krajobraz. Bogactwo podwodnej flory i fauny. Nurek nigdy nie wie do końca co zobaczy pod wodą. Do zanurzania się coraz głębiej często popychają ludzi lektury z dzieciństwa, a także czysto sportowa chęć podążania za nieznanym i rywalizacji z innymi.
Niebezpieczeństwa jakie towarzyszą nurkowaniu schorzenia występujące u uprawiających ten sport. Choroba dekompresyjna i jej powikłania są bardzo groźne. Fizycznie nurkom zagrażają elementy podwodnego krajobrazu i niektóre zwierzęta...
*Więcej w serwisie EXTREMA.SPORT.WP.plWięcej w serwisie EXTREMA.SPORT.WP.pl*
