Podążać za słońcem za 400 mln baksów
W miastach, szczególnie wielkich, od dawna już prawie nie ma gdzie stawiać budynków – mieszkalnych i nie tylko. Metr kwadratowy powierzchni pod zabudowę osiąga kosmiczne ceny, a architekci od lat głowią się, jak rozwiązać ten problem.
W pewnym stopniu rozwiązują go drapacze chmur, ale tylko w pewnym stopniu, bowiem choć udaje się w nich upchać naprawdę sporą liczbę ludzi, to część z nich jest pokrzywdzona – nie każdy może mieć apartament czy mieszkanie od południa albo z widokiem na morze czy góry. Być może jednak i ten problem zostanie niebawem rozwiązany.
Mieszkańców Dubaju może w najbliższej przyszłości mile zaskoczyć perspektywa zamieszkania w wysokim na 420 metrów apartamentowcu, którego poszczególne piętra będą się mogły niezależnie od siebie obracać, na przykład w pogoni za słońcem. Główną ideą tego projektu jest osadzenie na betonowym rdzeniu 80 niezależnych od siebie pięter.
Na dodatek będą one mogły niezależnie od siebie obracać się wokół rdzenia – zgodnie z życzeniami mieszkańców albo założonym programem. W ten (teoretycznie) prosty sposób żaden z mieszkańców nie będzie pokrzywdzony – każdy dostanie taką samą działkę słońca lub malowniczych widoków w ciągu dnia.
Oprócz tego budowla ta będzie samowystarczalna – jeśli chodzi o zaopatrzenie w energię elektryczną, bo będzie ją produkować niejako sama. Pomiędzy piętrami umieszczone zostaną w pozycji horyzontalnej wielkie wiatraki elektrowni wiatrowej. Pomysł ten może wydawać się dziwaczny i niemożliwy do wykonania, a na dodatek piekielnie drogi, ale przecież Dubaj wchodzi w skład Zjednoczonych Emiratów Arabskich, jednego z głównych producentów ropy naftowej, której cena przecież ciągle rośnie. Koszt takiej budowli nie stanowi więc problemu a w Dubaju stoi już wiele budynków, w które wpompowano bardzo duże pieniądze.
Zobacz również
* Megamaszyny: żurawie budowlane Megamaszyny: żurawie budowlane*
*Niemcy najgorsi w łóżkuNiemcy najgorsi w łóżku*
Obrotowy wieżowiec będzie realizacją wizji architekta Davida Fishera, jednego z twórców tzw. architektury dynamicznej i rzecznika poglądu, że należy tak projektować, by spełniać oczekiwania przyszłych mieszkańców danego budynku. Fisher pracował poprzednio nad renowacją i modernizacją wielu budynków w Nowym Jorku, a obecnie skupił się na rewolucyjnych projektach i technologiach. Swoje budowle projektuje tak, by możliwa była produkcja elementów ich konstrukcji w fabrykach i dostarczanie na plac budowy gotowych już elementów, co w znaczący sposób obniża koszty i angażuje mniejszą liczbę ludzi.
Jako żywo przypomina to znane z demoludów "fabryki domów" produkujące taśmowo tzw. wielkie płyty, z których składano potem betonowe baraki (czytaj: bloki). Podobieństwo jest jednak tylko pozorne – projekty Fishera, w tym także i ten dla Dubaju, przewidują produkowanie w fabrykach całych modułów, z których każdy to odrębny apartament w stanie surowym.
Budowa obrotowego wieżowca będzie podzielona na kilka etapów. Pierwszy z nich, trwający sześć miesięcy, polegał będzie na zbudowaniu centralnego rdzenia, z szybami wind, schodami awaryjnymi, systemami kabli i rurociągów i wszelkich innych koniecznych systemów. Tylko ten etap będzie w całości prowadzony na placu budowy – cała reszta prac to prefabrykacja. Każde piętro będzie się składało z dwunastu części – każda z nich będzie w przyszłości odrębnym apartamentem.
Zobacz również
* Megamaszyny: żurawie budowlane Megamaszyny: żurawie budowlane*
*Niemcy najgorsi w łóżkuNiemcy najgorsi w łóżku*
Prefabrykacja zapewniać będzie jakość wykonania, bezpieczeństwo konstrukcji – przebiegać bowiem będzie pod stałą kontrolą oraz zminimalizuje koszty. Każdy moduł będzie już w fabryce okablowany i orurowany, będzie też wyposażony w kompletny system klimatyzacji, który wystarczy tylko na miejscu podłączyć.
Każdy moduł będzie wciągany na górę centralnego rdzenia i "podłączany" do niego. Budowa prowadzona będzie od góry do dołu. Na każde kompletne piętro wkraczać będą od razu ekipy wykończeniowe. Z racji tego, że każdy moduł będzie niezależnie osadzony na rdzeniu, odporność obrotowej budowli na ewentualne trzęsienia ziemi będzie bardzo wysoka.
Jak już wspomniałem będzie to budowla samowystarczalna. Zagwarantują to turbiny wiatrowe umieszczone poziomo między piętrami. Każda z nich będzie w stanie wyprodukować 0,3 megawata i przewiduje się, że będzie w stanie zaspokoić potrzeby 50 rodzin.
ZOBACZ NIEPRAWDOPODOBNY DRAPACZ CHMUR >>
Biorąc więc pod uwagę to, że każdy z dwunastu modułów każdego piętra stanowić będzie odrębny apartament, obrotowy wieżowiec będzie nie tylko samowystarczalny, ale będzie mógł przekazywać nadwyżki energii elektrycznej do sieci ogólnej. Niezależnie od elektrowni wiatrowej w budowli zostaną także zamontowane baterie słoneczne i według szacunków wartość dodatkowej energii, która będzie oddawana na zewnątrz przekroczy siedem milionów dolarów rocznie.
Choć więc konstrukcja ta będzie kosztować bardzo dużo, to jednak – biorąc pod uwagę to, że będzie równocześnie czymś na kształt wielkiej elektrowni – koszt jej postawienia zwróci się dość szybko czytaj więcej...
Zobacz również
* Megamaszyny: żurawie budowlane Megamaszyny: żurawie budowlane*
*Niemcy najgorsi w łóżkuNiemcy najgorsi w łóżku*