Przeprawa przez damską bieliznę

Najbardziej oszukańczy wynalazek świata, bardziej niebezpieczny niż farba maskująca samoloty bojowe

Najbardziej oszukańczy wynalazek świata, bardziej niebezpieczny niż farba maskująca samoloty bojowe. Każdy to wie. Nie dość że potrafi kłamać, co do rozmiarów czy kształtu zawartości i można nieźle się zdziwić kiedy go zabraknie, to dodatkowo rozpięcie stanika bywa niejednokrotnie jak przejście przez twierdzę szyfrów. No bo tak – z reguły staniki zapina się z tyłu, ale są i zapinane z przodu, wieść gminna niesie, że trafiają się też takie z szyfrem z boku. Nie zapominajmy tez o stanikach sportowych – często nie rozpinanych w ogóle. A jeśli już nawet uda nam się zidentyfikować miejsce szyfrowania, to samo rozpięcie, rozwiązanie, rozplątanie haftek, tasiemek i sznureczków tez nie jest zadaniem prostym. Zdejmowanie „przez głowę” też raczej nie wchodzi w rachubę. Dlatego stanik lepiej niech zostanie na miejscu. Może lepiej się nie przekonywać się, jak partnerka wygląda bez niego.

Która kobieta wygląda źle w pończochach? Chyba żadna. Który mężczyzna nie robi się miękki w kolanach na widok zsuwania pończoch z długich, szczupłych, opalonych i jędrnych damskich ud? Chyba żaden. Super podniecający jest też sam pas do pończoch, prawda? No dobra, a co jeśli trafi nam się dziewczę nieśmiałe, i sami musimy je z takiego pasa wydobyć? Tu zaczynają się schody – pamiętajmy, te końcówki na tym pasie to żabki, jak w zasłonie, nie wyrywamy z nich pończochy, a wypinajmy. Możemy też zrezygnować ze żmudnej pracy i zwyczajnie zdjąć pończochy z partnerki od razu, razem z pasem. Pas rozpina się jak stanik. Jak wiadomo to też nie najprostsze zadanie. Ale to i tak nic w porównaniu z tym gdy trafimy na pończochy z lateksu......

Tu nie powinno być problemów. Żadnych tajnych zamków, żadnych zaszyfrowanych zapięć. Z reguły. Chyba że nasza partnerka ubrała „sprzęt” na specjalne okazje i dysponuje lateksowym wdziankiem, skórzanymi stringami, lub wręcz przeciwnie, nie była przygotowana „na wszystko” i wbiła się w wyszczuplające majtki typu zbroja. Zaczynające się w okolicy kolan i kończące golfem w okolicy szyji. Wtedy już chyba żaden, nawet najbardziej sprytny, facet nie podoła. Zdejmowanie majtek zostawmy paniom.

Źródła naukowe podają że tę część ubioru damskiego używano od końca XIV wieku do pierwszej dekady XX wieku, wobec czego nie powinno być niebezpieczeństwa, że na niego traficie. Aha – nic bardziej mylnego. Każdy z nas musi być przygotowany na takie wyzwanie, o wiele trudniejsze niż kategoria „rozpinanie stanika”. Prym w odpinaniu gorsetu wieść powinni żeglarze (doświadczenie w zmaganiach z węzłami), oraz faceci, którym choć raz zdarzyło się rozwijać dwukilometrowe kable splątane w supeł. Dobra wiadomość to taka, że gorset kończy się z reguł w takich okolicach, iż w finale naszych zmagań nie powinien nam przeszkadzać. Równie dobrze może pozostać na miejscu, szczególnie gdy nie dysponujemy wolnymi 4 godzinami na jego rozplątywanie.

Ciekawa sprawa. Coś pomiędzy koszulka a majteczkami w jednym. Trochę gorzej jak w przypadku gorsetu czy stanika – to, o co nam w efekcie chodzi, zostaje teoretycznie zasłonięte. Mało kto wie, że rozpina się właśnie „tam”, i kwestia zdjęcia to zwykłe odpięcie dwóch guziczków, czy 3 haftek. Ze względu na komfort noszenia nie powinny to być jakieś wyjątkowo trudne zabezpieczenia.

Uff zadanie najprostsze. Nie powinno być problemów ze zdjęciem, a nawet jeśli, to wystarczy je rozchylić, zsunąć ramiączko, czy zwyczajnie zdjąć przez głowę partnerki. Oczywiście nie ciągnąć na sile tak, by urwać jej uszu.

Atrakcja dla wielbicieli siatek, siateczek, oraz sieci. Generalnie najlepsza opcja na poderwanie rybaka. Co z tym zrobić, jak to rozgryźć? Jak dotrzeć przez to do celu właściwego? Cóż robić – proponujemy być cierpliwym, dociekliwym, lub zwyczajnie zagrać twardego gościa i zerwać to z partnerki jednym, zdecydowanym ruchem.
Uwaga – istnieje niebezpieczeństwo, że materiał okaże się silny i zamiast zerwać się wdzięcznie i lekko, poddusi nam kobietę.