Pięciobój szwajcarski
Przyszły atleta urodził się w Warszawie, w roku wybuchu powstania styczniowego - 1863. Nic dziwnego, że szczupły i wysoki chłopak od wczesnej młodości miał wojowniczy charakter. Już w wieku 17 lat zaczął pracować jako tokarz, jednak nawet po wielu godzinach spędzonych przy maszynie Władek nie rezygnował z intensywnego treningu.
Jeszcze solidniej zaczął ćwiczyć, gdy dwa lata później przeprowadził się do Wiednia. Pytlasiński szybko zaczął notować świetne rezultaty w tzw. pięcioboju szwajcarskim, na który składał się skok w dal i wzwyż, pchnięcie 15- kilogramowym kamieniem, podnoszenie ciężaru ważącego 25 i 50 kg oraz walka zapaśnicza.
Rywalizacja na arenie najbardziej rozpalała wyobraźnię młodego atlety. Na przełomie XIX i XX wieku takie zawody były niezwykle popularne, a najlepsi siłacze stawali się gwiazdami.
Ich pojedynki budziły wielkie zainteresowanie w każdym zakątku Europy. W Warszawie tego typu imprezy odbywały się w murowanym, kilkupiętrowym cyrku braci Staniewskich przy ulicy Ordynackiej (we wrześniu 1939 r. obiekt został całkowicie zniszczony przez niemieckie bomby). Swoje walki toczył tam także Pytlasiński.