Randka przez Internet? Lepiej nie
Pożytki z randek online są dalekie od reklamowanych przez oferujące je portale. Ich minusy to fałszywe „algorytmy doboru” i krążenie wśród profili zamiast spotkań – poinformował portal Association for Psychological Science.
Plusem jest ułatwienie spotkania odpowiedniej osoby, ale tylko wtedy, jeśli randkujący spotka się z nią szybko w świecie rzeczywistym.
Według opublikowanego w piśmie „Psychological Science in the Public Interest”, raportu naukowców z kilku amerykańskich uniwersytetów, randki online przynoszą użytkownikom „pewne pożytki”, ale o wiele mniejsze niż tego oczekują.
Wynalezione ponad 20 lat temu w USA, randki online są obecnie dużym sektorem usług internetowych z rocznymi obrotami rzędu miliardów dolarów i jednym z najczęściej stosowanych przez samotnych sposobów na znalezienie odpowiedniego partnera.
Zespół naukowców pod kierownictwem prof. psychologii Eliego Finkla z Northwestern University stwierdził, że randki takie mogą być „świetnym dodatkiem do sposobów, jakich używają single, aby spotkać potencjalnego partnera”, ale „ich użytkownicy powinni być uprzedzeni o zasadzkach”.
Wiele witryn i portali randkowych (także w Polsce) chwali się posiadaniem specjalnie dla nich skonstruowanego „algorytmu doboru”, który umożliwi wybór partnera najbardziej odpowiadającego profilem poszukującemu. Jednak przeglądając efekty takiego doboru, badacze stwierdzili, że stwierdzenia o „optymalnych algorytmach doboru” są nieuprawnione i prawdopodobnie fałszywe.
„Co do danych, nie ma żadnych porównywalnych wyników, które pozwoliłyby stwierdzić, że gdzieś taki algorytm działa. Jeśli portale randkowe ogłaszają, że ich algorytm został naukowo zweryfikowany, muszą stosować się do standardów naukowych, czego nie udało im się zachować. Z naszych badań wynika, że nieprawdopodobne jest, aby ich algorytmy działały, nawet w głównych zarysach, z powodu ograniczeń procedur doboru, jakich używają” – stwierdził w opisie badań prof. Finkel.
Autorzy sugerują, że algorytmy doboru zastosowane na portalach randkowych negują najważniejsze ustalenia, dokonane przez psychologię związków partnerskich. Są one bowiem przeznaczone do „tworzenia długoterminowych związków opartych na romantycznych podobieństwach” i to zanim ewentualni partnerzy się w ogóle spotkają. Najważniejszych czynników ewentualnego długotrwałego związku - interakcje między partnerami czy umiejętności wspólnego radzenia sobie z okolicznościami powodującymi stres - nie można wydobyć z danych podawanych w testach portali randkowych.
Zespół prof. Finkla zauważa, że „twórcy algorytmów doboru koncentrują się na danych, które łatwo pozyskać, jak podobieństwa postaw i opinii, bardziej niż na informacjach podawanych jako kluczowe przez psychologię związków, umożliwiających przewidzenie, że danych związek może być satysfakcjonujący i długotrwały. „Tak więc algorytmy te nie mogą działać efektywnie” – stwierdzają naukowcy.
Wiele portali randkowych reklamuje się dostępem do setek lub nawet tysięcy profili potencjalnych partnerów. Jednak profil online jest kiepskim substytutem kontaktu twarzą w twarz, kiedy dochodzi do najważniejszych momentów w tworzeniu romantycznych relacji. Co gorsza, surfowanie wśród setek profili sprawia, że poszukujący zaczyna traktować cały proces jak swoisty „shopping”, nie zaś poszukiwanie partnera. Prowadzi to do pominięcia osób, najlepszych z jego punktu widzenia.
Zespół Finkla uważa, że randki online mogą przynieść sukces, o ile szybko pomogą poszukującemu czy poszukującej w spotkaniu się z potencjalnym partnerem bądź partnerką osobiście, co może ułatwić romantyczne „zaiskrzenie” pomiędzy nimi. Maile bądź chaty, przesyłane poprzez portale randkowe, pomagają osiągać pozytywne pierwsze wrażenia. Jednak działa to tylko wtedy, jeśli korespondencja online nie jest przedłużana i poszukujący spotkają się szybko w świecie realnym.
Przedstawiając wnioski badań, zespół ma nadzieję, że pokazując poważne konsekwencje oddziaływania na życie uczuciowe ludzi, raport badawczy spowoduje, że portale randkowe zaczną bardziej naukowo podchodzić do problemu doboru partnerów. „Przez lata sektor randek online ignorował najbardziej fundamentalne zasady psychologii doboru, przedstawiając zamiast tego niepoważne stwierdzenia w rodzaju +algorytmu doboru+, tak aby brzmiały trochę naukowo” – zauważył Finkel.
(PAP)
