Studniówka tylko dla gejów?

W studniówkową noc zanikają wewnętrzne animozje, klasową prymuskę wiedzie do poloneza największy wagarowicz, a z panią od matematyki może zatańczyć tzw. "humanista", który nie umie liczyć procentów. Czy ktoś mógłby wpaść na pomysł, żeby organizować oddzielną studniówkę dla prymusów przedmiotów ścisłych, humanistów, wielbicieli pani od biologii albo według kryterium "zwolennicy blondynek lub brunetek"? Nie. Ale czy można zorganizować oddzielną studniówkę dla heteroseksualistów i osobną dla mniejszości seksualnych? Okazuje się, że tak.

Pionierem w tej dziedzinie okazała się Kanada. Już w kilku kanadyjskich miastach organizuje się "studniówki" i różnego rodzaju bale absolwentów, semestralne itp. według kryterium orientacji seksualnej. Geje, lesbijki, osoby biseksualne, transwestyci i transseksualiści mogą wspólnie bawić się na szkolnych imprezach zorganizowanych specjalnie dla nich. Cel - zwiększyć ich poczucie komfortu.

ZOBACZ TAKŻE: * *"To miejsce, gdzie możemy czuć się sobą i nie krępować się tym. W takich imprezach jest poczucie wspólnoty. Każdy jest twoim przyjacielem, nie musisz się bać, co inni o tobie pomyślą. To naprawdę miłe uczucie" - twierdzi 15-letni uczestnik projektu.

Przedsięwzięcie jest określane przez organizatorów, jako wielki zwrot w świadomości i nowe, pozytywne zjawisko socjologiczne, konieczne do zapewnienia mniejszościom seksualnym wśród uczniów takich samych praw, jak ich heteroseksualnym rówieśnikom. Powołują się oni na przypadki, kiedy na zwykłe studniówki gejom i lesbijkom nie pozwalano zapraszać swoich homoseksualnych sympatii jako osób towarzyszących. 18-letnia Constance McMillen dostała zakaz wstępu na szkolny bal po tym jak zapowiedziała, że przyjdzie razem ze swoją dziewczyną. Z kolei uczeń katolickiej szkoły Marc Hall stoczył zwycięską dla siebie batalię sądową po tym, jak nie pozwolono zaprosić mu na studniówkę swojego chłopaka.

*ZOBACZ TAKŻE: * Specjalne, wydzielone imprezy pozwalają uniknąć takich sytuacji: "Takie przedsięwzięcia mają sens, ponieważ jeśli taka młodzież nie ma swoich własnych imprez, nie może czuć się bezpiecznie, nie może ubrać się, jak chce, zaprosić, kogo chce, a jednocześnie musi obawiać się szykanów" - uzasadnia dyrektor wykonawczy projektu Leighann Wichman.

Pozostaje jedynie pytanie, czy organizacja wydzielonych imprez dla szkolnych mniejszości seksualnych nie mija się z celem, doprowadzając do dobrowolnej izolacji takiej młodzieży, która w trosce o swój komfort i bezpieczeństwo sama skazuje się na rodzaj "getta", izolując się od szkolnej wspólnoty i stawiając za jedyne kryterium dobrej zabawy orientację seksualną i możliwość eksponowania swoich preferencji.