Tajna broń Japończyków - chcieli zaatakować Amerykę balonami

Z punktu widzenia zbrojeń i rozwoju nauk militarnych końcówka II wojny światowej to szalony okres rażących kontrastów. Amerykanie kończą prace nad bombą atomową, co daje im pierwsze miejsce w dziedzinie zaawansowanych technologii, a w wielu krajach wymyślane są kuriozalne rozwiązania i bronie, które potwierdzają tylko przysłowie, że tonący brzytwy się chwyta. Do tych ostatnich można zaliczyć stworzone przez Japończyków... balony, które miały zalać Stany Zjednoczone i skutecznie zdezorganizować życie Amerykanów.

Zdawałoby się, że Japonia to przede wszystkim zaawansowane rozwiązania technologiczne i skomplikowane projekty, ale wtedy liczyła się prostota i ograniczenie kosztów. Japońskie balony o nazwie "Fu-Gos" stworzono z myślą o wywoływaniu pożarów w Stanach Zjednoczonych: miały niszczyć amerykańską gospodarkę i siać przerażenie wśród obywateli.

Na pierwszy rzut oka "Fu-Gos" przypominały zwykłe balony - miały około 20 metrów wysokości, 10 metrów średnicy i wypełniono jej wodorem. O ich militarnym profilu świadczył jednak przenoszony ładunek wybuchowy o masie od 5 do 15 kilogramów, który miał być detonowany nad Ameryką i powodować pożary.

Do kontrolowania wysokości Japończycy użyli tradycyjnych dla balonów worków z piaskiem oraz nietradycyjnego mechanizmu - jako że "Fu-Gos" były balonami bezzałogowymi sterowanie wysokością odbywało się dzięki specjalnym barometrom. Jeśli balon znalazł się zbyt nisko, część ładunku wybuchowego przenoszonego przez obiekt odpalała się, "odcinając" woreczki z piaskiem, jeśli z kolei poszybował za wysoko, następował kontrolowany wyciek wodoru. Mechanizm miał działać przez 3 dni - japońscy uczeni obliczyli, że właśnie tyle potrzeba, by balon zdołał przebyć Ocean Spokojny i dotrzeć do Ameryki podczas wietrznej jesieni 1944 roku, kiedy rozpoczęto projekt.

Na początku Amerykanie byli zupełnie zdezorientowani: niewinnie wyglądające baloniki okazywały się nietypowymi bombami zapalającymi. Szybko zorientowano się, że "nadawcą" balonowego desantu jest Japonia, ale przypuszczano, że obiekty wysyłają w powietrze japońscy żołnierze, którym udało się dostać na amerykańskie wybrzeże. Dopiero szczegółowe analizy piasku znalezionego przy wrakach balonów wykazały, że fragmenty muszli i minerałów są charakterystyczne dla wybrzeży Japonii.

(fot. PD)

Z ponad 9 000 balonów wypuszczonych przez Japończyków tylko około 10 procent doleciało do Stanów Zjednoczonych. Odnotowano około 350 przypadków obecności nietypowych obiektów latających nad Ameryką. Wybuchowe balony okazały się wyjątkowo mało skuteczne i nie spełniły pokładanych w nich nadziei dewastacji amerykańskiej gospodarki - straty materialne były minimalne, choć odnotowano ofiary w ludziach: 6 osób znalazło się w pobliżu detonacji ładunku i zginęło wskutek eksplozji i obrażeń. Choć balony nie stanowiły wielkiego zagrożenia dla bezpieczeństwa USA, obywatele, którzy zaobserwowali dziwne obiekty latający byli proszeni o natychmiastowe informowanie władz oraz nierozgłaszanie tego faktu wśród innych - w ten sposób chciano uniknąć potencjalnej paniki.

Trzeba jednak przyznać, że jeden z balonów faktycznie miał szansę narobić zamieszania i być może wpłynąć na przebieg II wojny światowej - znalazł się w pobliżu kompleksu nuklearnego w stanie Waszyngton, gdzie wylądował na przewodach elektrycznych, odcinając tym samym zasilanie pomp chłodzących reaktory atomowe. Na szczęście zasilanie udało się szybko przywrócić i do amerykańskiego Czarnobyla nie doszło. Ataki balonami ustały wiosną 1945 roku, kiedy udało się zbombardować japońskie fabryki produkujące wodór. O zakończeniu "balonowego" desantu przesądziła również ich niska skuteczność, wobec której japońscy wojskowi zdecydowali się zaprzestać dalszych działań dywersyjnych w ramach tego nietypowego projektu.

KP/PFi,facet.wp.pl

Czytaj także w serwisie historia.wp.pl: Podwodne lotniskowce miały odmienić oblicze II wojny światowej

Zobacz: Tajna broń II wojny światowejTajna broń II wojny światowej