Tego lepiej nie rób po rozstaniu...
Stare powiedzenie głosi, że czas leczy wszystkie rany, aczkolwiek, aby proces ten przebiegł w miarę płynnie, musimy mu trochę pomóc
Jeśli mielibyśmy pokusić się o porównanie dzisiejszych związków, z tymi z nie tak odległej przeszłości - dwadzieścia, trzydzieści lat temu - zaryzykowalibyśmy stwierdzenie, że cykl życia dzisiejszych relacji miłosnych jest znacznie krótszy niż wówczas.
Widać to na przykładzie chociażby małżeństw, które są statystycznie coraz krótsze. Internet, sieci społecznościowe, brak zahamowań, wszystko to sprawia, że rotacja partnerów jest dziś większa niż w czasach chociażby naszych rodziców. Jaki płynie z tego wniosek?
Ano taki, że serce współczesnego mężczyzny jest znacznie bardziej poturbowane, niż serce jego ojca, czy już tym bardziej dziadka. Dzisiejsi 20- i 30-latkowie mają na koncie więcej związków, a przez to - co zrozumiałe - także i więcej rozstań. Wydawać by się więc mogło, że jesteśmy już zaprawieni w bojach. A jednak to wcale nie takie proste. Niektórzy z nas zwyczajnie nie potrafią sobie radzić z rozstaniami.
Stare powiedzenie głosi, że czas leczy wszystkie rany, aczkolwiek, aby proces ten przebiegł w miarę płynnie, musimy mu trochę pomóc. W jaki sposób? Na przykład poprzez unikanie zachowań autodestrukcyjnych. Zobacz, czego nie powinieneś robić po rozstaniu!
MW/PFi, facet.wp.pl
Futuryzm - jak podaje Wikipedia - to awangardowy kierunek w kulturze, wywodzący się z XX-wiecznych Włoch. "Założeniem futuryzmu było "patrzenie w przyszłość", odrzucanie przeszłości i tradycji. Futuryzm w swoim żywiołowym manifeście proponował unicestwienie akademii, bibliotek i muzeów, winnych jego zdaniem utrzymywania i utrwalania kultury przestarzałej i niedołężnej, a przez to szkodliwej i niebezpiecznej." Innymi słowy, futuryści uważali, że najlepiej byłoby spalić cały dorobek człowieka i zacząć wszystko od nowa.
Sama idea - w odniesieniu do szeroko pojętej kultury - wydaje się rzecz jasna dość absurdalna, lecz w kwestii rozstań, nie ma chyba lepszego podejścia. Gorąco doradzamy, aby każdy z was cierpiących po rozstaniu z partnerką, z miejsca przekonwertował się na futuryzm. Spalcie zdjęcia, wyrzućcie prezenty, które wam dała, a wszystkie jej rzeczy spakujcie do tekturowego kartonu i triumfalnie wywalcie go przez okno, albo odeślijcie pocztą na znak odcięcia się od przeszłości. Albowiem najgorsze, co możecie zrobić to wpaść w pułapkę rozpamiętywania...
Zadręczanie się przeszłością - bo tym właśnie jest rozpamiętywanie - nie przyniesie ci żadnych korzyści, nie da ci ukojenia, nie podtrzyma na duchu. Kąpanie się w tym, co było i minęło, jedynie wydłuży proces gojenia. To trochę tak jakbyś celowo rozdrapywał stare rany i delektował się tym, że krwawią... A potem znowu i znowu. Nie tędy droga. Bądź futurystą!
Ten punkt mocno łączy się z poprzednim. Otóż, często łapiemy samych siebie na tym, że zbyt mocno analizujemy ostatnie tygodnie przed katastrofą. Zastanawiamy się, co poszło nie tak? Czy był drugi wybuch? A może poszła sobie, bo czegoś nie dopilnowałem... - tak się zaczyna, od pracy detektywa.
Jednak cały proces dość szybko zmienia charakter z analitycznego na twórczy, ponieważ, kiedy już wmówimy sobie, że wiemy, co stoi za rozstaniem, łudzimy się, że być może uda nam się to zmienić. I właśnie wtedy zmieniamy się w pisarzy. Zaczynamy snuć alternatywne scenariusze dla tej historii, tworzyć nowe wątki i ponownie zapętlać losy głównych bohaterów. To błąd! Zarówno logika, jak i statystyka pokazują, że rzadko kiedy powroty są dobrym rozwiązaniem...
Ten punkt jest dość rozległy, ponieważ szukanie odnosi się do wielu sfer. Po pierwsze, nie szukaj kontaktu ze swoją eks - nie wymyślaj jakichś irracjonalnych powodów, byle tylko mieć pretekst, by do niej zadzwonić i usłyszeć jej głos.
Choćby się waliło i paliło, nie wyciągaj po nią ręki. Sam również odrzucaj jej zapędy, gdy będzie próbowała cię odzyskać. Wszak, jak ustalili mądrzejsi od nas, nie warto wchodzić dwa razy do tej samej rzeki. Po drugie, nie szukaj ukojenia na jej profilu na Facebooku - wertowanie jej konta w poszukiwaniu oznak, że ona także mocno przeżyła wasze rozstanie nie może doprowadzić do niczego dobrego.
Jeśli bowiem odkryjesz, że spłynęło to po niej jak po kaczce, będziesz załamany, jeżeli natomiast wyjdzie, że cierpi... będzie jeszcze gorzej! Być może nawet obudzisz swojego wewnętrznego scenarzystę. Analogicznie, nie manifestuj swojego stanu ducha na własnym profilu. Cierpisz i wszyscy to wiedzą, bo to normalne, zachowaj się więc jak facet i nie rozpisuj się na ten temat. Wreszcie, nie wypytuj o nią waszych wspólnych znajomych. Nie warto.
Innym często spotykanym, patologicznym zachowaniem po rozstaniu jest rzucenie się w wir randek. Czemu to jest złe? Owszem, już nasi ojcowie powtarzali nam, że tego kwiatu jest pół światu, a co za tym idzie nie powinniśmy zrażać się niepowodzeniami, tylko przeć do przodu, jednak co innego starać się wrócić do normy, a co innego zmieniać się w kompulsywnego podrywacza.
Uganianie się za spódniczkami może odbić się czkawką, szczególnie w czasie bezpośrednio po zerwaniu, kiedy to człowiek - chcąc nie chcąc - jest nadwrażliwy i nie zawsze myśli trzeźwo. Zaczną się porównywanie z byłą, wybrzydzanie, etc. Może nawet dojść do tego, że po serii nieudanych randek, dojdziesz do wniosku, że eks to było to i nie spotkasz już nikogo, kto pasowałby do ciebie, tak jak ona. Bzdura. Daj sobie czas, by wyrzucić ją ze swojej głowy, a będzie dobrze.
Zamiast szukania ukojenia u nowo poznanych dziewczyn, w pierwszych fazach zaprzęgnij "do pracy" swoich znajomych i przyjaciół. Spędzaj z nimi czas na wesoło, pozwól swojemu umysłowi się zrelaksować i zapomnieć. Co zrozumiałe, pełna kasacja nie będzie możliwa, jednak plan minimum to doprowadzenie siebie do stanu używalności.
Grunt, żebyś nie próbował uporać się ze swoimi emocjami i odczuciami w pojedynkę, bo to rzadko kiedy jest możliwe. Umysł pogrążony w samotności z reguły płata nam figle, usprawiedliwia głupie działania i pcha do rzeczy, o których w normalnych okolicznościach nawet byśmy nie pomyśleli. Stąd, pamiętaj, by otaczać się ludźmi. To trochę jak z terapią leczenia uzależnień, bo przecież miłość to również chemia, która latami "zatruwa" nasz organizm. Pamiętajcie, że detoks przebiega najpłynniej z pomocą najbliższych...
Pozostając jeszcze przy nałogach, warto poruszyć tu kwestię wymienności nałogów, a więc sytuację w której jednostka - walcząc z jednym uzależnieniem, kompensuje sobie "stratę" innym.
Żeby zilustrować to przykładem, podpowiemy, że narkomani na odwyku często ratują się alkoholem lub papierosami. Niestety, podobnie bywa z beznadziejnymi przypadkami zakochanych. Próbując się uporać z odtrąconym uczuciem, możemy poczuć dziwny pociąg do np. jedzenia, alkoholu, narkotyków - co gorsza, angażujemy się w te destrukcyjne ciągoty, wierząc, że tak trzeba, że to forma terapii. Właśnie dlatego tak ważne jest, by mieć przy sobie bliskich - istnieje szansa, że oni zauważą te - nierzadko ukrywane - patologie i pomogą nam się z nimi uporać.
Ta ostatnia uwaga jest szczególnie istotna. Wiele poradników podpowiada, by nie wpadać w otępienie po rozstaniu - sugerują one by wyjść do ludzi, by coś w sobie zmienić, nabrać świeżości. Nie należy jednak zrozumieć tych wskazówek na opak. Przez zmianę rozumie się tu np. zainwestowanie w siebie, a więc np. zapisanie się na siłownię lub jakiś kurs językowy, które nie dość że wypełnią ci harmonogram (może nawet pomogą poznać kogoś wartościowego), to w dodatku będą służyły twojemu samodoskonaleniu. Zmiana to także sprawienie sobie czegoś ładnego, co poprawi ci nastrój.
Niech ci jednak nie przyjdzie do głowy, by wywracać całe swoje życie do góry nogami! Dlaczego to mówimy? Zdarza się, że ludzie - pozostając w szoku - dochodzą do wniosku, że rozstanie to "znak", w efekcie czego rzucają pracę, robią sobie tatuaże, podejmują decyzje o przeprowadzkach, czy w jakiś inny sposób trwale i nieodwracalnie modyfikują swoje życie, paląc za sobą mosty. To karygodny błąd. Nie działaj pochopnie, twoja kondycja psychiczna pozostawia bowiem sporo do życzenia. Daj sobie czas, konsultuj swoje decyzje z bliskimi i zadaj sobie pytanie, czy naprawdę tego chcesz. Przede wszystkim jednak, nie pozwól by nieudany związek zniszczył ci życie.
Mamy nadzieję, że nasze wskazówki pomogą wam przezwyciężyć ten ciężki czas. Nie poddawajcie się i otoczcie się przyjaciółmi, a będzie dobrze. Już wkrótce...
MW/PFi, facet.wp.pl
