Wiek kluczowy dla męskiego sukcesu

Za stary na sukces? Statystyka każe odpowiedzieć na to pytanie twierdząco. Jeśli mężczyzna nie osiągnie pierwszych sukcesów w życiu zawodowym przed określonym rokiem życia, ma małe szanse na zrobienie oszałamiającej kariery, a co za tym idzie - wysoki poziom zadowolenia z siebie.

Uczeni z Uniwersytetu w Edynburgu przyjrzeli się danym z programu badawczego "6-Day Sample Study", który rozpoczął się w 1936 roku. Jego uczestnicy co dekadę zdawali szczegółowe relacje ze swojego stanu zdrowia, poziomu szczęścia i zmian w życiu. Analiza informacji pozwoliła uczonym dojść do wniosku, że w przypadku mężczyzn istnieje określona granica wiekowa, po której szanse na sukces zawodowy, szczęście i zadowolenie z życia maleją. I nie pomogą żadne slogany w stylu "życie zaczyna się po czterdziestce".

Statystyki pokazują, że jeśli w wieku 27 lat mężczyzna nie osiągnął pierwszych sukcesów zawodowych lub po prostu nie zrealizował celów, które sobie postawił, wchodząc w dorosłość, musi liczyć się z tym, że z biegiem czasu będzie mu trudniej, a na starość może mieć poczucie, że jego życie nie miało właściwego sensu. Co ciekawe, inaczej rzecz ma się w przypadku kobiet. Poczucie szczęścia i sensu w późniejszym życiu wśród pań jest bardziej związane ze zdobyciem satysfakcjonującego je wykształcenia oraz rosnącej z biegiem czasu pozycji towarzyskiej.

Jednym z czynników, które wpływają na kształt męskiej kariery oraz poziom szczęścia, jest również niestabilność zawodowa do 27 roku życia, czyli po prostu częste, ale niekoniecznie chciane zmiany miejsca pracy: - W przypadku mężczyzn niestabilna praca lub brak osiągnięcia pewnych celów wiąże się z negatywnym wpływem na późniejsze życie i poczuciem braku sensu na starość - twierdzi Caroline Brett, szefowa zespołu, który przyjrzał się tej kwestii.

Brett zastrzega jednak, że należy zwrócić uwagę na kontekst informacji zbieranych w ramach programu "6-Day Sample Study". Większość danych dotyczących zawirowań na rynku pracy, edukacji i późniejszej kariery oraz poziomu szczęścia pochodzi z lat powojennych, kiedy brak stabilności zawodowej był realnym problemem dla mężczyzn, a dostęp do wyższego wykształcenia - dla kobiet.