Willy Messerschmitt – to nazwisko budziło grozę

W czasie II wojny światowej był już niekwestionowanym autorytetem w dziedzinie konstrukcji i budowy samolotów bojowych. W Niemczech noszono go na rękach. Był bohaterem narodowym. Wysoko cenił go Adolf Hitler i marszałek Hermann Goering. W pozostałej części świata jego nazwisko budziło jednak strach i nienawiść. Milionom ludzi kojarzyło się wyłącznie ze śmiercią i zagładą.

Stworzył pierwszy bojowy samolot odrzutowy
15 września 1978 roku zmarł w Monachium Wilhelm Emil Messerschmitt, twórca słynnych myśliwców oznaczanych, od jego nazwiska, skrótem „Me”. „Willy”, jak go nazywano, skonstruował i wprowadził do produkcji między innymi również pierwszy odrzutowy samolot wielozadaniowy – Me 262. Wszedł on do służby w 1944 roku jako myśliwiec przechwytujący, nocny samolot bombowy i rozpoznawczy. Choć ta supernowoczesna maszyna nie mogła już zmienić wyniku wojny, to dała się mocno we znaki aliantom. Me 262 strąciły 900 wrogich maszyn - przy stratach własnych wynoszących sto sztuk.

Ulubiony konstruktor Adolfa Hitlera
Me 262 nie był jedynym słynnym dziełem Messerschmitta. Choć Willy odnosił sukcesy jeszcze przed dojściem Hitlera do władzy (maszyny jego konstrukcji dwukrotnie zwyciężyły w Międzynarodowych Zawodach Samolotów Turystycznych Challenge), to dopiero po 1933 roku zaczął się dla Messerschmitta okres żniw. W 1934 roku zwyciężył w konkursie na nowy samolot myśliwski. Jego Bf 109 stał się podstawą dla tworzenia nowych, jeszcze nowocześniejszych myśliwców. Maszyna przeszła chrzest bojowy w czasie wojny domowej w Hiszpanii. W następnych latach powstawały kolejne dzieła Messerschmitta. Każde następne nowocześniejsze od poprzedniego.

Zaprojektował maszynę, która miała zniszczyć Nowy Jork
Nie wszystkie zostały skierowane do seryjnej produkcji. Dotyczyło to na przykład Me 264 – ciężkiego bombowca dalekiego zasięgu, znanego jako Amerika Bomber, który niemiecki konstruktor wymyślił specjalnie do nalotów bombowych na Nowy Jork i inne miasta wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych.
Me 264 miał startować z lotnisk we Francji i po wykonaniu zadania na nie powracać. Ambitna inwestycja – z powodu braku surowców i słabnącego potencjału przemysłowego III Rzeszy - ograniczyła się w końcu jedynie do wykonania dwóch prototypów, które zostały zniszczone w trakcie jednego z alianckich nalotów na Niemcy.
Koniec wojny nie oznaczał końca kariery Willego. Choć stworzona przez niego jeszcze w 1923 roku firma Messerschmitt-Flugzegbau-Gesellschaft (w III Rzeszy funkcjonująca jako Messerschmitt AG) zaprzestała czasowo działalności, a on sam znalazł się w niewoli u Amerykanów, nie stracił animuszu ani przedsiębiorczości.
Po zwolnieniu z aresztu, wyjechał do Hiszpanii, gdzie przez dziewięć lat (do roku 1954) był konstruktorem w wytwórni Hispano. Po powrocie do Niemiec reaktywował działalność swojej dawnej firmy, w której początkowo produkował jedynie samochody małolitrażowe, a potem bojowe dla Bundesluftwaffe.
Wilhelm Emil Messerschmitt zmarł w wieku 80 lat będąc powszechnie uznanym i szanowanym niemieckim przedsiębiorcą.