Wywiad z Miss Polonia Województwa Lubelskiego

Oczywiście wybory Miss Polonia są konkursem piękności, ale nie oznacza to, że ich uczestniczki nie mają od siebie nic więcej do zaoferowania. Mam nadzieję, że jednak większość osób dostrzega w innych również cechy bardziej wartościowe od wyglądu.

Ja na codzień zajmuję się tym, czym większość moich rówieśników. Zwykle czas spędzam na nauce i dodatkowych zajęciach. Teraz stoję przed wyborem kierunku studiów. Zastanawiam się nad filologią angielską - ale to jeszcze nic pewnego. Inne moje plany na przyszłość także nie są dokładnie sprecyzowane.

To, że wzięłam udział w konkursie Miss Polonia akurat w tym roku wynika z faktu, że aby w nim startować trzeba być pełnoletnią, a ja dopiero w lutym skończyłam osiemnaście lat. Moją motywacją do wystartowania w wyborach była chęć przeżycia niezapomnianej przygody i doświadczenia czegoś ciekawego, co na razie się w stu procentach udaje. Uważam, że decyzja o wzięciu udziału w castingu była jak najbardziej trafna i na pewno nie będę jej żałować.

Dzięki konkursowi wiele się nauczyłam, poznałam mnóstwo ciekawych osób, a co najważniejsze nabrałam pewności siebie. Startując kolejno w finałach Miss Polonia Lublina 2010 i Miss Polonia Województwa Lubelskiego 2010 nie liczyłam na żadne tytuły, dlatego dotarcie do szczebla ćwierćfinału ogólnopolskiego jest dla mnie ogromnym wyróżnieniem. Tym bardziej, że traktuję to wszystko jako przygodę, a nie wyzwanie.

Na dalsze eliminacje wyborów Miss Polonia nie stawiam sobie żadnego celu. Nie będę stosować żadnych diet, ani spędzać wielu godzin na ćwiczeniach w siłowni by zapewnić sobie udział w kolejnych etapach. Do konkursu podchodzę z pewnym dystansem. W czasie eliminacji postaram się oczywiście zaprezentować z jak najlepszej strony, pozostając przy tym naturalna, zarówno jeśli chodzi o wygląd, jak i o charakter.

Z mojego punktu widzenia Lubelszczyzna to czysta, nieskażona przyroda, zabytki po wielu kulturach oraz niesamowita atmosfera tego regionu.

Mieszkając w Lublinie mogę zapewnić o jego indywidualnym, charakterystycznym klimacie. Znany jest on ze swojej wielokulturowości - mieszanka kultur znalazła odbicie zarówno w architekturze miasta, jak i wśród jego mieszkańców. Obywatele wielu państw przyjeżdżają do stolicy Lubelszczyzny, by studiować na którejś z wielu tutejszych uczelni. Warto wspomnieć o tym, że Lublin kandyduje do miana Europejskiej Stolicy Kultury 2012.

Wieczorami można pójść na stare miasto, do jednego z wielu teatrów czy do galerii. Warto zobaczyć zamek lubelski, wybrać się na spacer do ogrodu botanicznego i nad zalew. Uważam, że w moim mieście każdy znalazłby coś dla siebie.

Zwiedzając województwo warto odwiedzić Nałęczów, Zamość, Kozłówkę, czy Kazimierz Dolny. Czas można również miło spędzić nad jednym z wielu okolicznych jezior.

Moim „magicznym miejscem” jest Poniatowa – mała miejscowość oddalona o 40 kilometrów od Lublina. Lubię tu przyjeżdżać, aby odpocząć i wyciszyć się.

Nie chciałabym wyróżniać tytułem Honorowego Ambasadora Województwa Lubelskiego tylko jednej osoby związanej z moim regionem, aby nie umniejszać innym. Muszę jednak wspomnieć o ojcu Filipie Buczyńskim, który prowadzi Lubelskie Hospicjum dla Dzieci im. Małego Księcia – jest to dla mnie osoba godna podziwu za trud i pracę, jaką wkłada by pomóc potrzebującym dzieciom.