Zwyrodnialcy w cesarskich szatach

Poznajcie zwyrodnialców w cesarskich szatach, których fantazja, jeśli chodzi o kaprysy (zwłaszcza seksualne) nie znała granic

Najlepszymi ku temu dowodami są oczywiście żywoty rzymskich cesarzy, których fantazja, jeśli chodzi o kaprysy (zwłaszcza seksualne) nie znała granic, a zazwyczaj zahaczała o najzwyczajniejsze w świecie barbarzyństwo i zwyrodniałość.

Inna sprawa, że takową wszechwładzą często dane im było cieszyć się zaledwie kilka miesięcy, bo kończyli ze sztyletem w gardle. Poznajcie zwyrodnialców w cesarskich szatach!

Temu niewybrednemu powiedzeniu puchnących od burzy hormonów nastolatków hołdował nie kto inny, jak... Juliusz Cezar.

Tak, właśnie ów sławny uwodziciel cudzych żon, co było cechą opiewaną i podziwianą przez jego żołnierzy ("Obywatele, żon strzeżcie, gacha łysego wieziemy"), rozsmakowywał się nie tylko w damskich wdziękach.

Słabość Cezara do oddawania się mężczyznom również została uwieczniona w piosence: "Cezar to Galię zniewolił, zaś Nikomedes Cezara". Homoseksualny romans stał się przedmiotem kpin i niewybrednych żarcików nawet na najwyższym szczeblu.

Ale czy jest o co kruszyć kopie? Juliusz Cezar to niemal asceta w porównaniu do tego, co nastąpiło później.

Mimo że krąży pogłoska, jakoby mężczyźni bali się dziewic, to musicie wiedzieć, że strach ten znika jak ręką odjął, gdy jest się cesarzem.

Oktawian August, uważany za pierwszego rzymskiego imperatora w pełnym tego słowa znaczeniu, mimo że dbał o przyzwoitość i surowość obyczajów całej swojej rodziny i rzymskiego ludu, a sam żył koło połowy wieku z jedną żoną, w jesieni swojego życia nabrał nieposkromionego apetytu... na dziewice.

Akty defloracji stały się tym, co lubił najbardziej, a co jeszcze pikantniejsze, posiadaczki niewinnych kwiatków wyszukiwał mu nie kto inny, jak własna, oddana żona. Nie ma to jak pełne zrozumienie w małżeńskim stadle.

Niewinne upodobanie do zrywania dziewiczych kwiatków to nic przy litanii stosunków wszelakiej maści z nastolatkami płci obojga, organizowaniu orgii, na których na życzenie cesarza Tyberiusza młodzież parzyła się w różnego rodzaju konstelacjach.

To jednak nie wszystko, zacytujmy starożytnego historyka: "Mianowicie jakoby miał nauczyć chłopców, pacholęta zaledwie, których nazywał rybkami, aby w czasie jego kąpieli krążyli mu między udami i nieznacznie podpływając, podniecali go językiem lub ugryzieniem". Jak widać, za dużo władzy łatwo robi z człowieka zboczeńca.

Uważajcie, będzie ostro!

Jak można inaczej podsumować tak chwalebne czyny, jak przyduszenie poduszeczką swojego poprzednika, seks ze wszystkimi swoimi siostrami na oczach współbiesiadników, porywanie panien młodych tuż po tym, jak złożyły przysięgę małżeńską i uczynienie z konia konsula?

Młody cesarz Kaligula miał nieposkromioną fantazję i chucie.

Był także, hmmm... "pragmatyczny".

Kiedy powiedziano mu o tym, że występują poważne niedobory karmy dla lwów, tygrysów i niedźwiedzi, trzymanych na igrzyska, rozkazał, by karmić je po prostu więźniami.

Nieprzewidywalne okrucieństwo Kaliguli doprowadziło go do gwałtownej śmierci z ręki zamachowca.

Szaleństwo i okrucieństwa Nerona są powszechnie znane: ten cesarz to osobowość maniakalna. Najpierw polecił zgładzić swoją zaborczą matkę, by przez resztę życia powracała do niego w koszmarach i wyrzutach sumienia.

Rozbuchane wyobrażenie o własnym talencie muzycznym sprawiło, że korzystał z każdej okazji, by publicznie zaprezentować własne "zdolności" (niejeden przypłacił życiem zbyt powściągliwe okazywanie zachwytu).

Do chleba codziennego niejednego z rzymskich cesarzy czyli deprawowania na prawo i lewo mężatek oraz młodzieży płci obojga, dodał niezwykły "wyczyn": zgwałcił westalkę (kapłankę Westy, która ślubowała wieczne dziewictwo), a także odbył prawdopodobnie jeden z pierwszych gejowskich ślubów, żeniąc się z nastolatkiem (którego wcześniej polecił pozbawić jąder i próbował zmienić w kobietę).

To nie wszystko. Oddajmy głos starożytnemu historykowi:

"Oto przebrany w skórę dzikiego zwierzęcia wypadał z klatki i rzucał się na organy płciowe mężczyzn i kobiet przywiązanych do słupa. A gdy do syta zaspokoił swą okrutną żądzę, oddawał się wyzwoleńcowi Doryforosowi".

Dodajmy do tego oskarżenia o podpalenie Rzymu, wymordowanie na arenach chrześcijan... Żyjemy jednak w spokojnych czasach.