Dyscyplina w kancelarii
Po wyjściu z więzienia Bormann stał się prominentnym działaczem NSDAP w Turyngii, gdzie najpierw pełnił funkcję rzecznika prasowego, a później zarządcy ekonomicznego. W 1933 r. został członkiem Reichstagu i szefem sztabu Rudolfa Hessa, osobistego sekretarza Adolfa Hitlera.
Bormann nadzorował przebudowę letniej siedziby fuhrera w Obersalzbergu. Inwestycja została ukończona w błyskawicznym tempie, m.in. dzięki bezwzględnemu traktowaniu pracowników. Dla Hitlera był to dowód świetnych umiejętności organizacyjnych Bormanna, który budził coraz większe uznanie przywódcy III Rzeszy.
Nic dziwnego, że w maju 1941 r., po brawurowej ucieczce Hessa do Wielkiej Brytanii Bormann został mianowany szefem kancelarii NSDAP, a dwa lata później - sekretarzem Hitlera. Bardzo szybko zdobył ogromną władzę. Przez jego ręce przechodziła cała korespondencja cywilna kierowana do fuhrera. Bez zgody Bormanna niemożliwe było spotkanie z Hitlerem. W kancelarii panowała niemal wojskowa dyscyplina, a jej naruszenie surowo karano.