Stanisław Żółkiewski
Z ziemi polskiej do Moskwy
Swoją karierę wojskową rozpoczął u boku "ojca hetmanów" kanclerza Jana Zamoyskiego.
Później wraz z Janem Karolem Chodkiewiczem dowodził stłumieniem ukraińskiego buntu Semena Nalewajki i brał udział w walkach ze Szwecją na terenie Inflant.
To on w roku 1609 stanął na czele polskiego korpusu ekspedycyjnego wysłanego w celu zdobycia korony moskiewskiej. 4 lipca 1610 roku odniósł niezwykły sukces. Dysponując zaledwie 7 tysiącami ludzi, rozgromił 35 tysięczną armię rosyjską, posiłkowaną przez blisko 5000 Szwedów, w bitwie pod Kłuszynem.
Dwa lata później, na czele wojsk polskich zajął Moskwę i wziął do niewoli cara Wasyla Szujskiego.
Umarł z bronią w ręku podczas przegranej przez Polaków bitwy pod Cecorą w 1620 roku.
Największy sukces: zwycięstwo w bitwie pod Kłuszynem.