Noże w sam raz na biwak. Cechy, po których poznasz, że będą wyjątkowo ostre

Przedstawiamy kilka cech, które muszą posiadać noże o doskonałych właściwościach tnących. Jeśli potrzebujesz ostrza, które spełni wszystkie wymagania, warto zwrócić uwagę na polecane modele.

Noże clip i drop point to militaria, które wybierają nie tylko żołnierze i survivalowcy, ale również osoby, które spędzają dużo czasu w lesie. Mają wyraźnie zarysowany brzusiec i opadający czubek z nienaostrzonym grzbietem. Poza wyśmienitymi właściwościami tnącymi, ostrza tego typu cechują się bardzo dobrą wytrzymałością czubka, co pozwala używać ich do prac wymagających dużej precyzji. Jeśli wybierasz się na survival lub dłuższy biwak, tego typu nóż myśliwski będzie niezastąpiony. Nada się do wszelkiego rodzaju prac obozowych, takich jak przygotowywanie schronienia czy chociażby opiłków drewna na stos ogniskowy.

Równie dobrymi właściwościami tnącymi cechuje się bowie, z wyraźnie zarysowanym brzuścem i wklęsłym spadkiem grzbietu. Jego charakterystyczną cechą jest również to, że odcinek przy czubku może zostać zaostrzony z obu stron, dzięki czemu poza właściwościami tnącymi nóż cechuje się zaskakująco dobrą wytrzymałością czubka. Możesz z jego pomocą zarówno otwierać konserwy, jak i użyć go jako prowizorycznej dźwigni.

Noże typu recurve, z charakterystyczną głownią, której krawędź tnąca przypomina kształtem literę S, należą do najostrzejszych w swojej klasie. Specyficznym rodzajem ostrza typu recurve jest kukri, nóż wywodzący się z Nepalu. Łączy w sobie charakterystyczną krzywiznę brzuśca z opadającym grzbietem typu drop point. Ostrza typu recurve są raczej trudne do ostrzenia, a także cechują się mniejszą wytrzymałością na nacisk niż inne modele. Ze względu na swój rozmiar doskonale sprawdzą się podczas przedzierania przez gęsty las.

Poza rodzajem głowni liczy się również wysokość i kształt szlifu. To od nich zależy, jak dobrze nóż będzie się sprawował podczas cięcia.

Wyróżniamy dwa podstawowe szlify, które najlepiej sprawdzają się w przypadku noży myśliwskich – płaski i wklęsły. Pierwszy dzielimy na dwa typy, pełny i częściowy. Szlif pełny to taki, w którym krawędzie boczne na całej swojej szerokości tworzą klin tnący. To z kolei sprawia, że ostrze cechuje się dobrą wytrzymałością i przyzwoitą płynnością cięcia. W szlifie płaskim częściowym boki noża zaczynają ukosować dopiero od połowy szerokości, co sprawia, że klin jest mniejszy. Różnica nie jest zbyt duża, jednak podczas głębokich nacięć w drewnie pełny szlif sprawdzi się o wiele lepiej.

Jeśli zależy ci na maksymalnej ostrości, a przy tym nie planujesz ciąć bardzo twardych materiałów, możesz zdecydować się na nóż o szlifie wklęsłym. Bardzo dobrze sprawdzi się przy przygotowywaniu prowizorycznych posiłków. Krawędzie boczne są tak wyprofilowane, by tworzyć możliwie jak najcieńszy klin. Sam brzusiec będzie jednak bardziej podatny na zniszczenie, a ponadto przy głębokich cięciach ostrze może stawiać większy opór niż w przypadku szlifu płaskiego. Dobrze nada się więc do strugania lub nacinania pnia drzewa, chociażby po to, by oznaczyć swoją pozycję. Pamiętaj również, że trudno wyprofilować ostrze o wklęsłym szlifie w domowych warunkach.