Tenis ma mocną konkurencję. Padel podbija polskie miasta

Choć pojęcie klatki kojarzy nam się z galami mieszanych sztuk walki, to spotkacie je również w odniesieniu do gry w padla, ale o tym napiszemy w dalszej części tekstu. Sport ten narodził się w Meksyku w 1962 r. W 1975 r. przybył do Argentyny i wyprzedził piłkę nożną. W Hiszpanii z kolei jest na drugim miejscu zaraz po tym sporcie. W 1991 r. powstała Międzynarodowa Federacja Padla. Polska nie pozostaje w tyle i rozwój tego sportu w naszym kraju doprowadził do powstania Polskiej Federacji Padla, a w 2017 r. powołano kadrę narodową.

Kort do gry w padla ma 20 m długości i 10 m szerokości. Zazwyczaj jest otoczony znajdującym się tuż przy jego granicach ogrodzeniem. W 1989 r. zbudowano pierwszy szklany kort, dzięki któremu osoby oglądające zawody mogły dokładnie śledzić przebieg akcji. Podłoże jest zróżnicowane podobnie jak w przypadku klasycznych kortów tenisowych.

Zanim zaczniecie grać, najlepiej zapoznać się z zasadami. Przede wszystkim padel jest sportem deblowym. Punktacja w padlu jest taka sama jak w tenisie. Siatka lub inne formy ogrodzenia kortu są niezbędne, ponieważ padel zakłada, że piłka może się od nich odbić. Ściana ma wysokość 3 m, a siatka ogrodzeniowa - 4 m. W przeciwieństwie do tenisa piłka jest serwowana z dołu. Pierwszy serwis jest grany z prawej strony, a następnie zmieniany pomiędzy lewą i prawą stroną. Piłka jest uderzana maksymalnie z poziomu talii. Po przedostaniu się na stronę przeciwnika piłka może być odbita w powietrzu. Odbierający może też odbić ją najpierw od własnej ściany. Dodatkowo piłka może uderzyć o podłoże tylko raz. Podczas serwisu musi być skierowana po przekątnej i trafić na pole serwisowe o wymiarach 7 x 5 m. Jak widzicie, jest to połączenie tenisa ze squashem. Żeby lepiej poznać i przyswoić reguły gry, warto wziąć kilka lekcji z instruktorem.

Rakiety do padla są wykonane z bardzo lekkich materiałów. Do ich produkcji używa się włókna szklanego i węglowego oraz pianki lub tworzywa EVA. Pozwalają na mocne odbicie piłki przy niewielkim wysiłku. Ich waga mieści się w przedziale od 365 do 400 g. Wyróżnia się też kilka kształtów. Pierwszy to okrągły, który jest przeznaczony dla początkujących i ułatwia celowanie. Drugi kształt często wybierany przez początkujących to tear drop, gdzie punkt najmocniejszego uderzenia jest ulokowany powyżej środka, co daje kontrolę i odpowiednią moc uderzenia. Dalej mamy diamond który ma nieco mniejsze pole do mocnych uderzeń, ale jest do nich stworzony. Takie rakiety uchodzą za dobre dla zaawansowanych graczy. Punkt zapewniający największą moc uderzenia to tzw. sweet spot i każdy z kształtów ma go w innym miejscu. W zależności od kształtu rakiety różnią się też wyważeniem.

Jeżeli chodzi o pozostałą część stroju, to można przyjąć, że jest taki sam jak w przypadku tenisa. Najważniejsze, żeby odzież była wygodna, a buty odpowiednio dobrane do nawierzchni oraz uwarunkowań fizycznych zawodnika. Oczywiście są też buty stworzone specjalnie z myślą o tym sporcie. Warto również wspomnieć, że piłki do gry w padla są mniejsze i lżejsze od tenisowych. Mają też niższe ciśnienie. Warto o tym pamiętać, ponieważ używając klasycznej piłki do tenisa, można uszkodzić rakietę