Zwycięstwo i dalsza walka
Po zebraniu sojuszników, z tego właśnie miejsca ruszyli i zdobyli w 1959 roku całą Kubę, czyniąc z niej komunistyczną republikę.
Che stał się twarzą reżimu. Na polecenie Castro odbył szereg wizyt na niemal wszystkich kontynentach, starając się stworzyć pozytywny wizerunek nowej władzy.
Dyplomacja nudziła jednak Che niewiele mniej od innych obowiązków rządowych. Pragnął pozostać rewolucjonistą. I Castro na to jego marzenie pozwolił. Zresztą konkurent do rządu dusz nie był Fidelowi na wyspie potrzebny.
Nową walkę Ernesto rozpoczął w 1965 roku. Na początku wspierał marksistowski ruch „Simba” w Kongo, potem wyjechał do Boliwii. Zorganizował tam 50-osobowy oddział partyzancki pod szumną nazwą „Armia Wyzwolenia Narodowego” i stoczył kilka udanych potyczek z armią rządową.