Kick Boxing i jego legenda
Jest to dyscyplina wywodząca się z dwóch źródeł: z boksu i z karate (teoretycy tego sportu wskazują jeszcze tae-kwondo oraz boks tajski jako odmiany prekursorskie). Kick-boxing narodził się w roku 1968 w USA, a jego popularyzatorem był Mike Anderson, były karateka, który wpadł na pomysł zrobienia biznesu właśnie na sporcie walki. Opracował zasady zadawania ciosów nogami oraz rękami „ubranymi” w rękawice bokserskie i tak powstało coś nowego, na tyle widowiskowego, aby ściągnąć publiczność do sali.
Nowa dyscyplina przyciągnęła do siebie zarówno bokserów, jak i zapaśników różnych odmian oraz amatorów walk wschodnich. Sztuka polega w zasadzie na takim zorganizowaniu sobie „przedpola” nogami, aby łatwo było w nie trafić rękami. Zawodnik jest zabezpieczony ochraniaczami na zęby, genitalia, stopy i piszczele. Dozwolone są ciosy w głowę z boku i przodu, można również atakować stopy celem ich podcięcia. Zabronione jest bicie leżącego, ciosy poniżej pasa, ciosy na odlew, z góry, w tył głowy, w kark, a także ciosy głową, przedramieniem czy łokciem.
Najtrudniejsze do wykonania są techniki nożne, a szczytem trudności jest koordynacja uderzeń nożnych i ręcznych. Największy efekt widowiskowy wywołuje technika obrotowa, w ramach której można wykonać efektowne i bardzo silne kopnięcie oraz bardzo silne uderzenie, znane jako back fist.
KICKBOXING - SPORT DLA WYTRWAŁYCH >>
Obrona dopuszcza możliwość zbicia, odchylenia, odejścia lub bloku atakujących kończyn. Kopnięcie z obrotu rzadko jest stosowane na zawodach, ponieważ – w sytuacji, gdy obydwaj przeciwnicy prezentują podobną klasę wyszkolenia – ma ono charakter uderzenia sygnalizowanego i nie odnosi planowanego skutku. Trening składa się z ogólnych ćwiczeń sprawnościowych oraz z ćwiczeń specjalistycznych, mających na celu utrzymanie optymalnej kondycji, co pozwala przetrwać całą walkę bez specjalnej zadyszki. W tym celu ćwiczy się biegi, wiosłowanie, a także robi się trening kulturystyczny dla poprawy siły. Rzecz jednak polega na tym, aby zawodnik tylko minimalnie naprężał mięśnie w czasie walki, bo zbytnie napięcie skutkuje zbyt szybkim wyczerpaniem energii.(więcej...)