Ocalały z Zagłady
Szymon Wiesenthal urodził się 31 grudnia 1908 r. w Buczaczu, galicyjskim miasteczku niedaleko Tarnopola. Studiował architekturę w Pradze oraz Lwowie, gdzie do wybuchu II wojny światowej prowadził małe biuro architektoniczne. W 1936 r. ożenił się z Cylą Mueler.
Gdy 22 września 1939 r. do Lwowa wkroczyła Armia Czerwona, NKWD aresztowało teścia i zastrzeliło szwagra Wiesenthala. On sam uchronił siebie, żonę oraz matkę przed wywózką na Sybir wręczając sowieckiemu komisarzowi pokaźną łapówkę.
W czerwcu 1941 r. Lwów zajęły wojska niemieckie, co dla Żydów oznaczało początek jeszcze większego koszmaru. Wiesenthal trafił najpierw do getta, a następnie do tzw. Obozu Janowskiego. W kolejnych latach przeszedł przez kilka niemieckich obozów koncentracyjnych m.in. w Płaszowie, Buchenwaldzie, Gross-Rosen i Mauthausen. Kilkukrotnie otarł się o śmierć, cudem unikając egzekucji. W czasie II wojny światowej stracił jednak prawie całą najbliższą rodzinę, łącznie 89 osób. Dzięki współpracy z polskim podziemiem ocalił natomiast żonę, przerzuconą jesienią 1942 r. na aryjską stronę. Przeżyła okupację w Warszawie, pracując jako laborantka pod nazwiskiem Irena Kowalska.