"Mogę umrzeć! Mogę żyć!"

Takimi słowami może rozpoczynać się tylko wojenna haka, która jest rytualnym „tańcem” rugbistów Nowej Zelandii. Wykonują ją przed każdym meczem, a zawodnicy drużyny przeciwnej nie potrafią pozbyć się dreszczu na skórze!

Kiedy rugbiści wykonują hakę, kibice zamierają, ponieważ przedstawienie jest zdumiewające.

Tekst oryginalny:

Ka mate! ka mate! Ka ora! ka ora!
Ka mate! Ka mate! Ka ora! Ka ora!
Tēnei te tangata pūhuruhuru
Nāna nei i tiki mai, whakawhiti te rā
A, hupane! A, kaupane!
A, hupane! A, kaupane!
Whiti te ra!
Hī!

Mogę umrzeć! Mogę umrzeć! Mogę żyć! Mogę żyć!
Mogę umrzeć! Mogę umrzeć! Mogę żyć! Mogę żyć!
Tam stoi kudłaty człowiek,
który może spowodować wschód słońca
Jeden krok do góry! Drugi krok do góry!
Jeden krok do góry! Drugi krok do góry!
Słońce wzeszło!

Haka była wykonywana przez maoryskich wojowników przed bitwą. Miała wyzwolić w nich zew walki, pokazać siłę, wolę zwycięstwa. Rzecz jasna taka demonstracja miała zastraszyć przeciwnika!

Pewnego razu, sfrustrowany piłkarz postanowił być lepszy od kolegów... Wziął okrągłą futbolówkę do ręki i pobiegł z nią do bramki przeciwnika. Udało mu się, a wszyscy stanęli jak wryci!

Cała zabawa polega na tym, żeby przyłożyć piłkę na polu przeciwnika. Utrudnienie jednak jest takie, że piłkę trzeba podawać do tyłu. Dopuszczalne jest także podanie na linii, ale nigdy do przodu.

Zawodnicy drużyny przeciwnej mają prawo do obrony, wykonując szarże na przeciwniku. Nie można jednak nikogo dotykać jeśli jest bez piłki. To komplikuje trochę prawda? Rugby jest bardzo złożoną, skomplikowaną dyscypliną, ale pierwsze spostrzeżenie ludzi jest takie, że banda osiłków ugania się za piłką. Nic bardziej mylnego. Warto wysilić się trochę i obejrzeć dwa, trzy mecze, żeby zrozumieć i polubić ten sport. Wyobraźcie sobie, że rugbista na pełnej prędkości odbija od siebie 4 przeciwników, mija kolejnych jak chorągiewki, żeby w końcu dostać się na pole punktowe - to niesamowicie efektowne!

ZOBACZ RUGBISTÓW W AKCJI >>

Rugby staje się coraz bardziej popularne. Szczególnie na Pomorzu, gdzie swoje mecze rozgrywają Lechia Gdańsk, Arka Gdynia, Ogniwo Sopot oraz Czarni Pruszcz Gdański. Najbardziej utytułowaną "piętnastką" jest Lechia Gdańsk, która w tabeli wszechczasów PZR zajmuje pierwsze miejsce.

Nie gorzej jest w innych rejonach Polski np. w Łodzi (Budowlani Łódź), Warszawie (AZS Warszawa), Poznaniu (Posnania Poznań) czy Krakowie (Juvenia Kraków).

1. R.C. Lechia Gdańsk
2. R.C. Arka Gdynia
3. K.S. Budowlani Łódź
4. K.S. Posnania Poznań
5. K.S. Folc AZS AWF Warszawa
6. Juvenia Kraków 7. WMPD-PUDiZ Olsztyn
7. M.K.S. Ogniwo Sopot
8. MACH Czarni Pruszcz Gdański
9. M.K.S. Pogoń Siedlce

Liga staje się bardzo ciekawa. Zarząd związku robi wiele, aby kibice mogli oglądać jak najwięcej meczów na wysokim poziomie. Okres transferowy jest zawsze bardzo gorący, ponieważ zespoły zbroją się nowymi rugbistami, także zza granicy.

Wszyscy zdają sobie sprawę, że stadiony zapełnią się, kiedy rugby będzie bardziej widowiskowe, a w składach drużyn będą zawodnicy z Francji, Anglii czy Nowej Zelandii.

W gdańskiej Lechii gra np. trzech Gruzinów, a do ekipy dojdą najprawdopodobniej Francuz i Nowozelandczyk. Dołączą także polscy zawodnicy, którzy przez kilka lat grali w ligach zawodowych na całym świecie.

W naszym kraju jest jednak jeden problem... Mamy szalenie utalentowanych zawodników. Możemy stworzyć bardzo silną reprezentację narodową. Możemy dostać się do Pucharu Świata i wygrywać np. z Włochami czy Hiszpanią.

Problem jest jeden - brak sponsorów. Warto jednak zainwestować, żeby w przyszłości znaleźć swoje logo na mistrzostwach, które w 2007 roku obejrzało 4 miliardy widzów. Zachęcające? Owszem...