„Kobieta, która dla wielu była tylko marzeniem. Profesjonalistka w sztuce konwersacji, tańca i śpiewu. Znawczyni sztuki i miłośniczka piękna” Te wszystkie nietuzinkowe cechy można przypisać tylko jednej osobie – gejszy.
Słowo gejsza jest bardziej wymowne, niż wydaje się na pierwszy rzut oka. „Gei” oznacza szeroko rozumianą sztukę, a „sha” człowieka. Zestawienie obu tych wyrazów określa kobietę, łączącą w sobie wiele cech, które wyróżniają ją wśród tłumu. Gejsza to innymi słowy artystka, która cieszy się wielkim szacunkiem i reputacją wśród wielu kręgów.
Gejsza to przede wszystkim osoba, która zabawiała wybranych gości podczas przyjęć. Wybranych, ponieważ musieli to być panowie bardzo majętni: samurajowie, kupcy i rzemieślnicy, których było stać na taką przyjemność.
Jej umiejętności są naprawdę zdumiewające. Do najbardziej popularnych należą: gra na japońskich instrumentach, klasyczny taniec Japonii, ceremonialne parzenie herbaty, recytowanie literatury, układanie kwiatów, a także kaligrafowanie. Dobrze ułożona gejsza oprócz tych zalet musi być seksowna, zabawna, estetyczna i inteligentna. Podnoszenie swoich kwalifikacji oraz ich udoskonalanie, zajmuje gejszom mnóstwo czasu. Ich "praca" nad sobą rozpoczyna się od wczesnych lat dzieciństwa.
Jak widać, stawiają przed sobą wysoką poprzeczkę, dlatego od najmłodszych lat muszą zdobywać wiedzę oraz umiejętności, aby sprostać oczekiwaniom przyszłych gości.
Niestety wizerunek tej elitarnej profesji został nieco zbrukany. W rozumieniu wielu osób gejsza to jedynie kobieta lekkich obyczajów, którą może mieć każdy. Nie jest to jednak do końca zakłamany obraz. Błędny wizerunek gejszy, jako kobiety lekkich obyczajów, wziął się od „gisz”. Podobno żołnierze amerykańscy, którzy okupowali Japonię korzystali z usług prostytutek, które podawały się za gejsze. Nie byli w stanie wymówisz słowa „gejsza”, więc mówili gisza, która później oznaczała prostytutkę. Ale czy faktycznie tak było? Literatura podaje, że były także takie gejsze, które robiły dodatkowy użytek ze swojego ciała – sprzedawały się. Takie zachowanie jednak jest niedopuszczalne dla tych panien. Dlatego te z nich, które dopuściły się takiej hańby, nie powinny nosić tego miana.
Na szczęście u początków lat 60-tych w Japonii zniesiono legalną prostytucję, aczkolwiek zawód gejszy pozostawiono bez zmian. Zweryfikowało to pogląd tych osób, które stawały na zakłamanym stanowisku.
Gejsze osiągały wysoką pozycję zawodową dzięki ciężkiej pracy i wielu wyrzeczeniom. „Gejsza jest piękna jak kwiat oraz mocna i giętka jak wierzba”.
Zobacz również
Mizuage - ceremonia inicjacji seksualnej
Dla naszej kultury jest to niezrozumiała ceremonia, ale w Japonii było to zupełnie normalne. Przez mizuage musiała przejść każda maiko, która aplikowała do miana gejszy. Oznacza to wejście w dorosłe życie przez nastoletnią, często 13 - 14-letnią dziewczynkę. Okāsan – czyli matka z domu gejszy wybierała odpowiedniego kandydata, który miał być zaszczycony taką propozycją.
Zazwyczaj byli to bardzo zamożni panowie, którzy słono płacili za taki zaszczyt. Okres mizuage trwał 7 dni. W pierwszym dniu, pani domu przygotowuje specjalny pokój, w którym zostawiała trzy jajka. Mężczyzna, który przybył do maiko, prosił aby położyła się na łóżku. Brał przygotowane wcześniej jajka, rozbijał je i wypijał z nich żółtka - natomiast białka starannie wcierał w jej ubranie. Wypowiadał wtedy „to jest właśnie mizuage” po czym zabierał manatki i szedł do domu. Drugiego dnia sytuacja się powtarzała, ale tym razem białko wcierał w jej nogi, następnie żegnał się i oczekiwał na kolejny dzień. Trzeciego, czwartego i kolejnego dnia, sytuacje były podobne, z tym że zmieniało się miejsce wcierania białka, na coraz bardziej intymne. Pod koniec tygodnia młoda gejsza nie obawiała się pierwszego kontaktu seksualnego. Czuła się podekscytowana, a zarazem spokojna.
Mężczyzna, który przez siedem dni żywił się żółtkami był na tyle pokrzepiony, że z przyjemnością kończył realizację zadania. Ósmego dnia świeżo upieczona gejsza zmieniała swoją dotychczasową czerwoną aplikantkę, na biały kołnierzyk gejszy. Zmieniała także fryzurę, która była zarezerwowana dla nowej . Zwyczaj ten przestał być praktykowany, ponieważ uznano go nielegalnym po wprowadzeniu do Japonii praw anty-prostytucyjnych w 1958 roku.
Pamiętany, że historia, zwyczaje i obowiązki tych kobiet są bardzo obszerne. Gejsze zatem to bardzo ułożone i zaskakujące kobiety. Ich profesja - choć uważana za nagrodę, jest bardzo trudna. Ciekawe, która z kobiet współczesnej Europy odważyłaby się przywdziać miano takiej kobiety?
Zobacz również
