Wyciskanie sztangi leżąc
Choć pozornie ćwiczenie to wydaje się bardzo proste, to podobnie jak każde inne wymaga odpowiedniej techniki ruchów. W pozycji wyjściowej sztanga powinna leżeć na stojakach mniej więcej na wysokości naszych oczu (wysokość stojaków powinna być taka, aby sztangę swobodnie z nich zdejmować).
Chwytamy gryf sztangi, pamiętając o tym, że jeśli chwyt będzie zbyt szeroki, to większą część pracy będą musiały wykonać zewnętrzne partie mięśni piersiowych, jeżeli zaś zbyt wąski, to pracować będą przede wszystkim części przymostkowe mięśni piersiowych. Najczęściej stosowanym chwytem jest chwyt średni, czyli nieco szerszy niż szerokość ramion.
Następnie zdejmujemy sztangę ze stojaków i robiąc głęboki wdech, powoli opuszczamy ją w dół. W końcowej fazie opuszczania sztangi jej gryf powinien lekko dotknąć klatki piersiowej. Następnie energicznie wypchamy sztangę w górę, wypuszczając jednocześnie powietrze z płuc. Gdy sztanga osiągnie najwyższe położenie, wtedy mocno napinamy mięśnie piersiowe na 1 lub 2 sekundy, po czym rozpoczynamy następne powtórzenie.
Podczas wykonywania ćwiczenia tylne części naszych barków oraz pośladki powinny przylegać do oparcia ławki, stopy zaś powinny być mocno oparte na podłodze. Do najczęściej popełnianych błędów podczas wyciskania sztangi leżąc należy nieprawidłowy tor prowadzenia sztangi oraz zbyt szybkie jej opuszczanie. Sztanga powinna być wypychana w górę równomiernie, bez kołysania i przechyłów. W trakcie opuszczania sztangi wskazane jest napinać mięśnie piersiowe.
Zobacz również
* Wędka bez przynęty Wędka bez przynęty*