W treningach nie ma „prawd odwiecznych”
Nowoczesne podstawy treningu siłowego sformułowano pod koniec lat 70. XX w. Ich zastosowanie pchnęło treningi na nowe tory, dotyczy to głównie rozwoju umięśnienia. Doskonale umięśnione sylwetki przestały być osiągalne jedynie dla wąskiego grona osób uprzywilejowanych genetycznie, mógł je wytrenować niemal każdy.
Andrzej Michalak
Koniec XX wieku przyniósł uporządkowane teorie treningowe oraz żywieniowe. Obejmowały one szeroki wachlarz ludzi o różnych typach genetycznych, każdemu podpowiadając, w jaki sposób powinien rozwijać swoje mięśnie.
Teorie te, zgrabnie ujęte przez Joe Weidera w system zasad treningowych, nie przewracały do góry nogami poprzednich poglądów, a raczej je rozszerzały i precyzowały. Były podsumowaniem doświadczeń treningowych całego okresu powojennego, a niektóre z nich sięgały do jeszcze wcześniejszych koncepcji, a mianowicie do epoki cyrkowych siłaczy. W nauce nic nie jest wieczne, zawsze zachodzą jakieś zmiany.
CZY KOLEJNE REWOLUCJE SĄ POTRZEBNE? >>
Dotyczy to także sfery treningów siłowych i dietetyki, których aktualny obraz jest kształtowany poprzez najnowsze osiągnięcia nauk biologicznych, szczególnie tych poświęconych funkcjonowaniu organizmu człowieka i wpływu czynników zewnętrznych na to funkcjonowanie.
Przyjrzyjmy się teraz, jak niektóre głęboko rozpowszechnione i zakorzenione poglądy na temat różnych aspektów treningów siłowych wyglądają w świetle najnowszych osiągnięć nauki. Wszystkie prezentowane tutaj poglądy odnoszą się do osób trenujących w sposób naturalny, bez używania niedozwolonych w sporcie środków wspomagających, a więc do szerokich rzesz osób rozwijających muskulaturę w klubach kulturystycznych i fitness.(więcej...)
Zobacz również